Loslaten

In "gehandicaptenland" wordt veel gesproken over loslaten of over "anders vasthouden".
Nou, ons Fleurtje kan er over meepraten ;-)

Toen ze net twee uurtjes oud was kreeg ze een lief Nijntje knuffeltje, die we bij haar in het wiegje van het ziekenhuis zette. En die is nooit meer bij haar weg gegaan.
Nijntje was haar steun en toeverlaat. Waar Fleurtje was, was Nijntje. Overdag en 's nachts, op het kdc en thuis, in binnen- en buitenland, op het droge en soms zelfs in het opblaasbadje ;-)
Nijntje mocht mee op het loopfietsje, terwijl Fleurtje haar knuffel met een handje vasthield, stuurde zij behendig haar houten koetje door de kamer...
's Nachts hield snoet haar vast en lag Nijn bijna op haar gezichtje..

Nijntje had op haar kontje een labeltje. Daar zat snoet altijd aan te frunniken.
Met haar vingertje draaide ze dan om het label heen. Met als gevolg dat het labeltje ging slijten en er op den duur afviel. Oma heeft dan ook vaak een ander labeltje er op vast moeten naaien.
En oma was ook goed voor af en toe een lapje er overheen te maken, omdat Nijn wat slijtplekken kreeg en de vulling naar buiten kwam.
Want Fleurtje wilde alleen dit Nijntje en niet de nieuwe die we voor haar gekocht hadden ...
Ook niet nadat ik hem een hele dag bij me heb gedragen om mijn geurtje er aan te geven ;-)

In de loop van de jaren ging het steeds slechter met Nijn en haar lijfje ging echt slijten. Want ze moest regelmatig in de was omdat ze wat zwart werd.
Van al die kusje die ze van snoetje kreeg. Kusjes van een mondje waar nog chocolade op zat, andijvie stamppot of ijs. Nijntje heeft heel wat mee kunnen snoepen...

En zo waren Fleur en haar knuffie onafscheidelijk. De laatste jaren ging Fleur al anders met Nijn om. Ze was al bezig met " anders vasthouden" om straks de stap te maken naar loslaten.
Overdag had ze haar niet meer nodig maar 's nachts en als ze ziek was, zocht ze toch steun.

En nu is het punt daar....
Ik was van de week vergeten om Nijntje uit de logeertas te halen. En Fleur heeft twee nachten heerlijk doorgeslapen. Ze lijkt haar knuffie niet te missen.
Maar ja, wat wil je, ze wordt straks elf jaar en dan slaap je toch niet meer met Nijntje?!!

Loslaten.... toch wel zielig...
Ik moet er niet aan denken...