Onrustig

Al dagen zit ons meisje niet lekker in haar velletje.
En we gaan een patroon ontdekken... en dat willen we helemaal niet... we zitten niet te wachten op een patroon, willen geen herkenbaarheid en zeker geen aanvallen..

Voor het weekend was er af en toe al onrust, met tussendoor een vrolijke noot.
In het weekend ging er nog een tandje bovenop.
Helaas.. want zaterdagmiddag kregen wij bezoek van een ander, heel leuk, Rett gezin.
Met een heerlijk klein grietje, van bijna drie jaar. Tjee zeg, we gingen even terug in de tijd.
Veel herkenning maar toch ook wel weer een heel ander meisje.

Fleur was al een beetje moe en werd al snel onrustig. Niet echt een geruststellend voorbeeld voor "nieuwe" ouders. Maar ook wel de realiteit, Rett is onvoorspelbaar.
Onze snoet zat er niet echt relaxt bij, produceerde wat geluid en wilde zelfs op een gegeven moment naar haar snoezelkamertje ;-)

Het lijkt erop dat ze minder goed om kan gaan met wat meer drukte... Meerdere mensen bij elkaar, die met elkaar praten, we hebben het al eerder gemerkt. Zo ook laatst, op de verjaardag van oma Hoest...
Maar het lijkt er ook op dat ze dit doet, voordat er aanvallen komen. Een patroontje dus... wat we aan het bijhouden zijn..
Het is jammer, niet leuk en vervelend voor Fleur zelf. Maar aan de andere kant is het wel fijn dat we dan weten waarom ze zo onrustig is.. dat geeft dan duidelijkheid..

Gisteren had Fleurtje het ook zwaar. Er zat wat dwars maar er gebeurde niets...
Althans, ze liet wel weer zien dat ze door haar benen zakte en voorover klapte waarbij ze ook wat speeksel liet lopen.
Dit zien we de laatste maanden vaker en waarschijnlijk heeft dit toch ook te maken met epilepsie...

Vandaag om 14.15 uur belde het kinderdagcentrum. Snoetje had dan toch een aanval gehad.
En vanavond weer eentje..

Ons gevoel klopte, het was alleen afwachten wanneer het ging gebeuren...