Zoals het is...

Een prachtig filmpje, aangeboden door de Nederlandse Rett Syndroom Vereniging.

Heerlijk!

Wat was het heerlijk vorige week. Een week lang zon, zee, wind, strand en lekker snaaien. Een week lang in Egmond!
Deze blog zal wel op die van vorig jaar lijken, en van het jaar daarvoor, en daarvoor...
Haha, voor de 7e keer op rij zijn we naar het fijne huisje onder aan het duin gegaan. Opa en oma stonden met het huisje op wielen weer zo'n 500 meter verderop. Super leuk en gezellig!

Fleur had opa en oma al een week moeten missen. Die waren al eerder op vakantie gegaan. En ze had er best last van.
Geen opa die haar iedere ochtend naar schooltje bracht, niet pony rijden en zwemmen met opa en oma en ook niet even langs om een kusje te stelen... Ze was echt een beetje uit haar ritme. Onderweg naar Egmond zat ze al te stralen in de auto en daar aangekomen werd er flink geknuffeld met opa en oma. Zo leuk!

Zaterdagnacht hadden we alleen de pech dat Fleurtje het hele bed had ondergespuugd. Ze lag in het tweepersoons met het nieuwe donzen dekbed van ons over haar heen... Foutje..., alles zat onder.
Tja, en dan is het even improviseren. Thuis heb je een kast vol schoon beddengoed, een reserve dekbed, een droger en een ligbad. Nu was het samen met papa onder de douche, hij hield haar vast terwijl ik ons snoetje afsproeide en de stukken uit haar haar waste ;-)
En dat om half een 's nachts. Onze dappere dodo liet het zich allemaal aanleunen en hoorde je niet...
Snel het bedje weer slaap klaar gemaakt en ze kon er weer in. Gelukkig knapte snoet snel op en op maandag kon het grote genieten weer beginnen!

Het is grappig om te zien hoe eigen dat huisje is geworden. Fleur vind alles heel normaal en is daar heel ontspannen. Ze heeft ieder jaar een eigen patroontje...
Die kleine dame sliep goed, meestal tot half negen! At haar ontbijtje en wilde dan rond tien uur weer naar bed. Samen met papa of mama nog een tukkie doen, van soms wel 2 uur!
Als ze dan wakker was gingen we haar wassen en aankleden. Dan kwam oma haar lopend halen en mocht ze mee naar het huisje op wielen om daar een campingbroodje te eten. (die zijn namelijk veel lekkerder, haha)
En natuurlijk moest ons camping-sletje weer langs alle caravans om te kijken wie er waren. Van de één kreeg ze wat aardbeitjes, van de ander een armbandje. Haha, die had het even voor elkaar daar.
En al die "grijze koppen" maar lekker tegen haar aankletsen, heel lief!

Ondertussen ruimden Mich en ik wat op, kleedde ons aan en zaten even heerlijk samen in het zonnetje met een kop koffie.
Om een uur of twee pakten we dan de fiets en reden we naar het strand. De eerste dagen nog met een jasje/ vestje aan en later in de week in de korte broek en t-shirt. Super!
Aan het strand liepen we heerlijk langs de zee, met de strandrolstoel ging dat een stuk makkelijker en ploften daarna bij de strandtent in het zand of op een stoel om te genieten van wat lekkers.

En snoetje heeft genoten! Van de wind, de golfjes, het zand en de aandacht. Wat vind ze het toch leuk op het strand. En wat geniet ze als ze al haar "personeel" om haar heen heeft.

Het was een hele fijne week, met mooi weer en nog belangrijker... met een super ontspannen Fleurtje. Wat is ze leuk en gezellig en wat was het jammer dat we weer naar huis moesten..
Lieve pap en mam, ook dit jaar willen we zeggen....Hartstikke bedankt voor alles!