Hele lange dag

Gisteren, 5 december, een dag met een vol programma.

Om 10.15 uur mogen we bij Fleur op het kinderdagcentrum, het Sinterklaasfeest meevieren.
Als ik aankom is het al gezellig druk op de groep.
Al eerder in de ochtend hebben alle kinderen van het schooltje, Sinterklaas al ontvangen in de centrale hal. Er werd veel gezongen en het was erg druk. Ik hoorde dat Fleur het spannend had gevonden maar ook wel leuk.

Wanneer ik op de groep ben merk ik dat ze moe is.
Niet gek, de nachten waren hopeloos slecht afgelopen week. Ik pak haar lekker bij me op schoot en al gauw komt de Sint binnen. We zingen terwijl de muziekjuf ons op haar gitaar begeleid.
Fleur vind het wel gezellig en samen geven we de Sint een handje. Ze bekijkt 'm aandachtig. Ook voelen we samen even aan zijn baard, deze kriebelt, snoetje moet er om lachen.
Als later de Pieten binnenkomen krijgt ze pretlichtjes in haar ogen.

Ze heeft vanmorgen vroeg al een Pietje herkent en haar een flinke knuffel gegeven. Hoe leuk is dat? Het zwart zit op haar neus en voorhoofd..
Van zwarte Piet krijgt snoet krijgt een echt gedicht en een heerlijk geur pakket. Bofkontje, hoor!

Tegen half twaalf wordt Fleurtje onrustig.
Ze is echt moe en ik merk dat ze het wel gehad heeft. Het is dan ook druk op de groep, onrustig en er is veel herrie. Logisch, het is tenslotte feest.
Vanmiddag staat er nog een afspraak bij het kinderhartcentrum op het programma. Ik vraag me af of snoet dat gaat redden. We zouden haar om 14 uur weer ophalen...
Als ik haar voorstel om  alvast mee naar huis te gaan is ze heel duidelijk. Een grote lach en ze wil direct uit haar stoel. Geen twijfel.. haha.
Thuis kan ze even tot rust komen voordat we naar het WKZ gaan. Ze ligt even heerlijk op de snoezel en komt al gauw weer bij.

Tegen 14 uur rijden we naar Utrecht.
Michel gaat natuurlijk ook mee. Het weer is slecht onderweg, storm en regen maar er staat gelukkig geen file.
Redelijk op tijd zijn we aan de beurt. Er wordt nog een ecg gemaakt maar deze lukt niet erg omdat Fleurtje zoveel spanning in haar lijfje heeft. Bloeddruk meten gaat helemaal niet, de meter blijft maar oppompen. De verpleegkundige stopt er snel mee... geen onnodig gepruts, dat is fijn.
Bij de cardioloog krijgen we de uitslag van het 24-uurs ecg.
Er zijn nog steeds onregelmatigheden waar te nemen maar deze blijven binnen de perken. Geen reden voor ongerustheid. Het is een fijn gesprek en snoet is weer goedgekeurd voor een jaar.

Een uurtje later rijden we weer weg, op naar opa en oma, waar we pakjesavond gaan vieren. Dit zouden we eigenlijk afgelopen zondagmiddag doen maar toen had Fleur het zwaar en moest ze bijkomen van alle aanvallen..

Maar helaas, het is enorm druk op de weg. Wat een wind en wat een regen!
We doen er twee uur over om in Tiel te komen!!! (normaal ruim een half uur..) Wat een enorme pech zeg...
Snoetje en ik zitten saampjes achterin. Ze is lief en geduldig. Wat is het toch een heerlijk grietje.
Ondertussen is ze bezig haar voedselpakketje weg te werken. Fruit, snoepjes, drinken en boterhammen.

Als we uiteindelijk bij opa en oma aankomen is de koek wel een beetje op.
We drinken toch een lekkere chocomel en eten daarna van van heerlijke spaanse boerenkool, a la opa!
Natuurlijk heeft de Sint een mandje cadeautjes bij oma neergezet. Maar snoetje is moe en kan het weinig schelen. Dus zetten we 'm in de versnelling en pakken rap de cadeautjes uit.
Om daarna snel naar huis te gaan.

Fleurtje was blij toen ze op bed lag maar het duurde toch nog lang voordat ze in slaap was. Niet gek, de dag was druk en overvol..

Het belangrijkste deze dag was, dat het hartje van snoet goed is... en de pakjesavond?
Het was jammer dat die letterlijk en figuurlijk een beetje in het water viel...maar volgend jaar gaan we gewoon weer in de herkansing.