Passen en meten...

Afgelopen donderdag had Fleur een afspraak voor een 24-uurs ecg en passing thuis.

Vroeg in de middag reden we samen met oma, naar het Wkz in Utrecht.
Daar werd ze aangesloten op een holter. Deze registeert 24 uur lang het hartritme, van ons grietje. Dit is de jaarlijkse controle, omdat Fleur wat afwijkingen heeft aan haar hartje.
In het ziekenhuis waren we direct aan de beurt. De plakkers werden op Fleur haar borstkas aangebracht, de holter werd aangesloten en na 10 minuten stonden we weer buiten. Haha, ruim een half uur heen en weer terug rijden, voor deze 10 minuutjes...
Maar fijn is wel dat het onderzoek thuis kan plaatsvinden.. Fleur vond het allemaal prima en hobbelde lekker met ons mee. Uitslag van het ecg volgt over een paar weken.
Op naar huis voor de passing...

Snoet is afgelopen jaar zo gegroeid dat haar rolstoeltje nu al te klein is geworden. En ook heeft ze in haar autostoel geen ruimte meer, voor haar lange benen ;-)

De rolstoel is pas anderhalf jaar oud. Er werd dus eerst gekeken of er nog iets aan geknutseld kon worden. Stukje breder maken, stukje eraan lassen om meer zitdiepte te krijgen. Nou ja.... nee, dat werd 'm niet.
Dat was de conclusie van de enorm, aardige meneer van de firma. Het wordt dus een nieuwe. Heel erg zonde hoor, deze ziet er nog zo mooi uit!

Fleurtje liet het zich allemaal lekker aanleunen.
Even de lengte van haar beentjes opmeten, de breedte van haar heupjes (gelukkig hoefde dat niet bij mij, haha).
Ze vond het allemaal best en zat ondertussen lekker tv te kijken. Af en toe wat drinken of snoepen...

We hadden overleg wat er wel en niet beviel aan de rolstoel. Wat we anders zouden willen...
Nou ja, prima passing zo! Meestal gaat dat niet zo makkelijk en moet je praten als brugman om er bijvoorbeeld een andere gordel in te krijgen. (ik noem maar wat)
We gaan dus voor dezelfde rolstoel, deze bevalt hartstikke goed, en er worden wat kleine aanpassingen doorgevoerd.
Verder hebben we deze keer gekozen voor een witte! Met zwarte kussentjes en natuurlijk haar eigen mooie, roze spaakbeschermers.
Ben benieuwd. Ik vond het grappig te merken dat ik er totaal geen moeite mee had. Dat was maart 2011 wel anders. Toen schreef ik op de blog, dat een volgende rolstoel hopelijk makkelijker zou zijn.
Ja dat is het, wat verleg je toch snel je grenzen hè, met zo'n lekkere Rett meid in huis...

De passing van de autostoel gaat vandaag, maandag plaats vinden. Bij een bedrijf hier in Tiel.
Fleur zit nu in een Recaro autostoel, een fantastisch ding, maar helaas is de zitdiepte niet toereikend.
Keus was uit een fixatievestje en dan "los" op de achterbank of een andere autostoel met meer zitdiepte. Die laatste gaan we vanmiddag saampjes bekijken. De prinses en ik!

Zolang Fleurtje nog mobiel is willen we haar lekker gewoon in een zitje vervoeren. Dat is voor haar waarschijnlijk ook fijn, dat ze "zelf uit de auto kan springen" (we tillen haar dan...) en mee kan lopen.
Als het later te zwaar wordt kan ze nog lang genoeg in haar rolstoel vervoerd worden.