Een vrolijk snoetje, heldere oogjes.Wat heerlijk! Het was een momentje maar het was het waard!
Zou ze de stijgende lijn gaan voortzetten? We zullen het helaas niet weten want woensdag stond de volgende hobbel op het programma.
Fleur werd om 7.45 uur in het UMC Utrecht verwacht.
Ze is daar sinds een jaar onder controle, voor haar gebit. Bij een super aardige en kundige, speciale tandarts.
Ze gaat één keer in de zoveel jaar onder narcose. Dan wordt haar gebit schoongemaakt, worden er foto's gemaakt en evt gaatjes gevuld. Dit alles kan niet op een "normale" manier. Zelfs tandenpoetsen is een groot gevecht.
De vorige tandarts heeft helaas haar gebit een keer niet zo netjes behandeld. Die dacht plekjes op haar voortanden te behandelen zonder narcose. Je raadt het al, dat werd niets en Fleur haar mooie bekkie heeft hij vakkundig om zeep geholpen. Hobbelige tanden en kleurverschil was het resultaat.
Maar goed, de nieuwe tandarts ging dit gelijk meenemen en dus was Fleur woensdag aan de beurt. Papa had een belangrijke dag op zijn werk dus ging oma lekker met ons mee.
Snoet had de nacht ervoor vanaf 00.15 uur niet meer geslapen en drie epileptische aanvallen gehad. Niet echt een goed begin....
Maar in Utrecht liep het allemaal op rolletjes. Ze hadden de vaart erin en om 8.30 uur was snoet onder narcose. Heel relaxt en met allemaal heel aardige mensen om haar heen.
Oma en ik zijn aan de koffie gegaan en het wachten begon. Pas na 2 uur werden we gebeld dat ze klaar was en we naar de uitslaapkamer konden komen.
En daar lag ons moppie, in en in wit, lekker te slapen. En te slapen…… en te slapen….
Ze hield het vol, 1 uur…. 2 uur en werd uiteindelijk pas na 3 uur wakker.
We konden merken dat ze er daar wat zenuwachtig van werden. De anaesthesist werd erbij gehaald, de tandarts kwam ook nog even polshoogte nemen… Maar Fleur had gewoon wat in te halen, een slechte nacht en aanvallen gehad, dat kost haar veel energie. We hebben het al eens eerder meegemaakt na een narcose.
Tegen 15 uur was ons grietje eindelijk zover dat we naar huis konden gaan! Moe, witjes en uitgeput. Het zal nog wel een tijdje duren voordat ze herstelt is van die narcose-rommel in haar lijfje.
Maar we gingen naar huis en met een stralend wit en gaaf gebitje.
Met weer gladde tandjes.
De tandarts had veel plekjes uit voorzorg behandeld.
Het ziet er prachtig uit, ik kan die man wel zoenen!
3 opmerkingen:
Al die hobbels Martine , maar gelukkig heeft Fleur weer een mooi gebit en heeft ze wat slaap ingehaald, hoewel de spanning van het langer wachten , fijn dat oma mee was jullie grote steun . Nu hopen dat Fleur weer vooruit gaat even geen hobbels . Lieve groetjes en een dikke knuffel. Ans
Fijn dat het met Fleur weer wat beter gaat en hoera voor dokter Dracula (of hebben jullie een wat aanminniger naam voor hem bedacht?) Liefs, Klaske
Uhh Klaske... dokter Dracula kan echt niet, hoor! Dat verdiend die beste man niet. 😂
Het blijft voorlopig de tanden dokter... Of dokter Colgate... 😉
Een reactie posten