Vandaag, de laatste dag van het jaar...
Ik ben een beetje emotioneel, mijn ogen staan op hoog water.
December is niet mijn sterkste maand, iedereen die mij wat beter kent, weet dat. Maar eigenlijk ging de aanloop naar alle feestdagen best goed. Ik was relaxter, zag geen beren op de weg en had vertrouwen dat het eens goed ging.
Nu zit ik op de bank, het jaar te overpeinzen. Het was eigenlijk best een goed jaar. Ja, dat kan ik wel zeggen.
Ons snoetje is in januari gestart met een middel voor haar epilepsie. Wonder boven wonder sloeg dit aan. De aanvallen waren minder aanwezig en als ze er wel waren dan was het veel minder heftig. Een vervelende bijwerking is wel dat ze een stuk vermoeider is dan voorheen. Maar terwijl ik dit schrijf bedenk ik me, dat dit ook met haar puberteit te maken kan hebben.
Het is leuk om te zien dat ons grietje enorm gegroeid is, afgelopen jaar. Letterlijk en figuurlijk. Wat kan die griet veel meer aan dan zo'n anderhalf jaar geleden. Bijzonder, dit te zien. Ze kan genieten van drukte (niet altijd, hoor), maakt veel meer contact met de wereld om haar heen en is enorm vooruit gegaan met haar communicatie via de spraakcomputer. Ze is wijs en echt een elf-jarige!
We hebben veel geluksmomentjes gekend, afgelopen jaar.
We hebben enorm genoten van de Fleure-vakantie in Egmond. Van de mooie dagen dat we konden bubbelen in de tuin. De gezellige eetpartijen aan tafel.
De heerlijke wandelingen en vooral de vele knuffel-sessies met snoetje.
We hebben het goed gedaan met z'n drietjes. Met de hulp van opa en oma, Claudia (de zorgverleenster van snoet) en sinds een paar maanden van het logeergezin. Het voelt goed!
Zijn er dan geen negatieve dingen? Natuurlijk...
We hebben zorgen om de toekomst van het pgb. Nu we een fijn logeerhuis gevonden hebben wordt dit opeens heel belangrijk voor ons.
Zorgen om het ruggetje en de voetjes van ons meisje, die beide vergroeien.
De ademhaling van Fleur die enorm verslechterd is en de vreselijk zware nachten. (al gaat dit al een paar weekjes stukken beter! Ssstt!)
En vorige week staken de zorgen om de epilepsie weer de kop op.
Want hoe is mogelijk dat het al die maanden best heel goed ging maar Fleurtje 1e kerstdag begon met een aanval? En er daarna nog meer kreeg?
Om vervolgens 2e kerstdag door te gaan met als klapper een hele, heftige epileptische, in de middag?
Ik overpeins het jaar 2014.
Ik voel me blij met mijn gezinnetje, ben trots op Mich en mijn snoetje.
Die kerstdagen vergeten we en dan kan ik zeggen dat het een prima decembermaand was... en een nog beter jaar!
Tot slot wil ik alle blog-lezers, familie, vrienden en andere bekenden bedanken voor al jullie steun.
Voor de lieve, grappige en soms kritische reacties op deze blog, de knuffels, de sms-jes, mailtjes en telefoontjes. Het is fijn te weten dat er zoveel mensen om Fleur en ons geven!
Wij wensen jullie een enorm fijn, gezellig, gezond 2015 met heel veel liefde!
2 opmerkingen:
het jaar doornemen en overpeinzen ,ja Martine weer van een jaar afscheid nemen hoe fijn en o zo zwaar hij soms was ,Fleur die een echte Tiener is geworden en al die ontwikkelingen die ze heeft gemaakt ,Fleur is en blijft een schat en wat een lief mooi koppie ( die ze altijd al heeft gehad) .Maar Martine kijk ook met trots terug want jullie zijn kanjers en ook de twee kanjers Opa en Oma samen zo n sterk team ,ja zo zie ik jullie .Ik wil jou bedanken voor het maken van dit Blogje zodat ik wij allemaal kunnen meekijken in jullie leventje met Fleur .Ik wens jullie een fijne jaarwisseling en een geweldig 2015
Lieve Groetjes en veel knallende knuffels
Ans v Doorn
Hoi Martine, al met al een positieve samenvatting van het afgelopen jaar. Als ik aan Fleur denk zie ik RETT altijd als een vervelend en hardnekkig laagje over je vrolijke, sociale, grappige en optimistische Fleur heen. Jij weet altijd feilloos door die laag heen te kijken (en Fleur wordt ook steeds handiger in de laag doorbreken)en laat dat anderen ook zien(de reden dat ik je zo graag lees). Nu ik dit zo teruglees is het erg raar geformuleerd maar hoop ik begrijp je wat ik bedoel. In ieder geval een heel gelukkig nieuw jaar met je kersverse puber. (En dat kan best een deel van de vermoeidheid verklaren, mijn prille puber is ook al zo eindeloos moe). Liefs, Klaske
Een reactie posten