Het hebben van een meisje met een beperking (oftewel meerdere...) is 1 ding.
De afkortingen waar ze je mee om de oren slaan, in zorgland, is twee...
Kdc, pgb, zin, ciz, peg, wmo, zk, emb, awbz, wlz, emg..... het is maar een opsomming...
En vandaag heb ik er weer eentje bijgeleerd.
Een evo... Enkel- voetorthese....
Het verhaal van de vreselijke orthopedisch schoenen was nog niet afgerond.
Fleur kreeg, in overleg met de revalidatiearts en ons, comfort zooltjes in haar schoenen. Waar haar voeten lekker in weg zouden zakken zodat een natuurlijke steun bereikt zou worden.
Maar nu, enkele maanden na het gebruik van de zooltjes, zie ik nog niets gebeuren. Haar voetafdruk komt er niet in te staan en ze zien er alles behalve comfortabel uit.
De fysio van ons snoetje is er niet blij mee, hij wil toch meer steun. Eventueel weer in de vorm van een uitgebreide steunzool.
De orthopedisch chirurg, waar we op consult zijn, vraagt ons waarom we geen evo gaan uitproberen. Hij is er op gebrand, de stand van de voeten goed te krijgen. Zijn motto is... als je het niet probeert, dan weet je het niet. Net als met de orthopedische schoenen... (het mag wat kosten... deze liggen ook al in de prullenbak).
De revalidatiearts ging voor comfort.... er zijn zoveel mensen die zonder pijnklachten oud worden, met ernstig doorgezakte voeten.
En zo voelde ik de druk weer opkomen. Iedereen een andere mening, allemaal teruggekoppeld naar mij.
Een afspraak bij de revalidatiearts was snel gemaakt. Ik heb alle meningen bij hem op het bureau gelegd en gevraagd er naar te kijken.
Het bleek trouwens dat de zooltjes van Fleur, niet de juiste waren. Foutje van de schoenmaker :-(
De steunzool van de fysio werd al snel van tafel geveegd... in het verleden bleek dit niet te werken omdat Fleur er ook drukplekken van kreeg en er teveel ruimte blijft om haar voet te kantelen.
De revalidatiearts snapte dat de orth. chirurg het voetje in de juiste stand wil hebben, dat is zijn vak!
Zelf neigde hij nog steeds naar het comfort... maar wel met de juiste inlegzolen.
Na uitgebreid overleg hebben we besloten een combi te maken.
De juiste inlegzooltjes afwisselen met toch ook de evo. Ondanks bedenkingen of Fleur hier wel mee wil en kan lopen. Niet geschoten is altijd mis en als het niet werkt, kan ie van het lijstje geschrapt worden. Geeft ook weer rust.... ook al is het wel zonde van het geld...
Op een dinsdag, twee weken geleden, kwamen ze dus hier thuis gipsen. Ideaal voor ons snoetje, in haar eigen omgeving, voor de tv.... het ging hartstikke goed.
Vorige week dinsdag waren de proefexemplaren klaar en werd er opnieuw gepast.
De volgende dag werden ze afwerkt hier afgegeven en kon snoet kan ze gaan uitproberen. Het is de bedoeling dat hier nog een schoen overheen gaat, weliswaar 3 maten groter ;-(
en dan hopla.... aan de wandel.
Het lopen gaat nog moeizaam, het is wennen..... maar we geven het zeker een kans!
Evo? Ik ben benieuwd wat het gaat worden....
Enkel-voetorthese of enorm-verschrikkelijke-ondingen.....
1 opmerking:
Martine ik lees en lees maar ik zie door de bomen het bos niet meer ,pfff en ja jij moet weer een keuze maken ,{waar je trouwens goed in bent)Maar wat een ondingen om te zien maarrr stel dat het Fleur toch helpt ??? Dan is de keuze alweer gemaakt ,dus ik hoop dat het helpt .en dat ze niet in de prullenbak belanden .Maar eindelijk de goede steun krijgt die ze nodig heeft .
Lieve Groetjes en knuffels Ans v Doorn
Een reactie posten