En verder...

Ik heb het idee dat ik niet zoveel te vertellen heb. Althans niets nieuws.
Af en toe gooi ik wel wat op Facebook, dat is ook wel verwarrend. Ik denk toch, dat ik ook de kleine momentjes hier maar eens ga plaatsen. A la Facebook... Dan houd ik het bij elkaar en deze blog is tenslotte ook bedoeld als naslagwerk, voor ons zelf...
Dus kom je de komende tijd alleen een foto tegen met een klein stukje tekst, denk dan niet: "Is dit alles?"
Want ja, dat is dus wel alles, haha...

Inmiddels is de schoenmaker weer op het kdc geweest en heeft gipsen afdrukken van haar voetjes genomen. Michel was ook mee en ons grietje vond het bijzonder gezellig. Liet alles goed toe, de blauwdruk van haar voetjes, het opmeten (al kriebelde dit wel) en natuurlijk het gipsen zelf. De fysio was er ook bij en een van de begeleidsters van haar groep kwam ook nog even kijken. De prinses zat heerlijk op een stoel en liet haar onderdanen weer flink voor haar rennen.
Wat een troeltje is het. Kijk dat eigenwijze koppie dan toch.

Michel en ik zijn samen nog een paar dagen naar Egmond geweest. Juist toen het zo warm was, dus wat hebben we het getroffen!
Even een paar nachten doorslapen, uitslapen en zomaar met z'n tweetjes genieten. Dit kon natuurlijk alleen omdat Fleur bij opa en oma mocht logeren. Lief!
Snoet heeft het daar heerlijk gehad en is zelfs nog naar de Cliniclowns geweest. Die stonden met de circustent in Houten.
Net als afgelopen keren was het vooral veel herrie... niet iets voor onze snoet dus.
Maar in de rustige Vlindertuin kreeg ze wel een lekkere massage en
ook bij de " Doekendame" vond ze het prachtig.

Verder is snoet erg onrustig en heeft ze ook weer wat aanvallen gehad. Gelukkig niet meer van die vreselijke nare maar het is toch zielig.
De nachten wisselen elkaar af. Ze slaapt de helft van de week redelijk door en dat is erg fijn.
We zijn namelijk weer gestart met een nieuw offensief tegen de ondervoeding. ;-)
Dus staat de pomp van de sondevoeding weer een tandje hoger en hoe langer Fleurtje slaapt, hoe meer ze binnen krijgt. Op het kdc staat er nu ook slagroomvla in de koelkast en ongeklopte slagroom. Dit gaat door de yoki en de vla. En zo hopen we op wat meer vet.... nog steeds....

En verder rommelen we een beetje aan.
De kaarsjes branden al weer wat voeger, we liggen vaker lekker op de snoezelkamer. We lezen voor, knuffelen en gaan toch ook een rondje om, om een fris neusje te halen..

Net als afgelopen maandag... ahum...
Na schooltje dacht ik namelijk nog even met snoet naar de supermarkt te lopen, met de rolstoel. Dat is echt haar uitje, daar moet ze om lachen. Ik had maar een boodschapje verzonnen, want eigenlijk hadden we alles in huis.
Toen we later weer uit de supermarkt kwamen werd de lucht wel heel zwart. "We gaan hard lopen Fleur, dan redden we het misschien net", zei ik nog.
Helaas.... op 4 minuutjes van ons huis begon het toch te hozen! Wind, hagel, regen...oeps daar stonden we dan.
Schuilend onder een grote boom en een (te kleine) paraplu. Wat een herrie maakt die regen dan op zo'n plu. Fleur keek me aan en kon er niet echt om lachen.
Onze broeken en schoenen waren inmiddels doorweekt. Twee keer kwam er een leeg! rolstoeltaxivervoer busje langs. Grappig dat je dat op zo'n moment dan opvalt.. jammer dat ze doorreden..
Nadat de ergste regen was weg zijn we doorgelopen. Als verzopen katjes kwamen we thuis, dom he.

Ik heb ons grietje lekker haar pyama aan gedaan en haar slofjes en ja hoor, daar kwam de lach.
Veilig thuis was het dan toch wel grappig...