Griep

Het is een heel verhaal geworden, dus wie wil afhaken...nu kan het nog..

De eerste week van het nieuwe jaar verloopt al direct niet zo lekker.
Nieuw jaar, nieuwe kansen, dachten we...

Tussen Kerst en Oud en Nieuw was ons moppie ook al niet in optimale conditie. Ze zat steeds tegen een aanval aan, was zo mega druk... heel vervelend haar zo te zien.
Mich en ik hebben Oudjaarsavond saampjes doorgebracht, Fleur lag lekker te slapen en heeft van het vuurwerk niets meegekregen. Bizar blijft dat, terwijl ze soms van een krakende traptree al klaarwakker kan worden.
Het mocht precies één dag goed gaan in 2013. Toen kwamen dan toch de ademhalings-aanvallen, die verschrikkelijke onrust en de nachten wakker liggen... Happy NewYear, haha.

En afgelopen maandag werd Fleurtje dan wakker met koorts. Lekker bij mama thuis blijven dus...
Eigenlijk is ze bijna nooit "echt" ziek. En als het dan zo is, dan meestal voor één of twee dagen.
Ik had die maandag veel in de planning staan. Tijdens de feestdagen blijft er in huis veel werk liggen, ik moest een lijst telefoontjes afwerken, afspraken van Fleur verzetten en zou woensdagochtend koffievisite krijgen omdat ik dan jarig was. Daarvoor wilde ik ook het één en ander regelen...
Maar nee, snoet was thuis dus liep de boel in de soep ;-)
Soms kan ik er goed met dealen, soms vliegt het me aan. Ik moet dan teveel van mezelf en het liefste alles tegelijk.
Ik weet het, met een meisje als Fleur heb je geen zekerheid.... Kan je niets plannen...Niet even op het laatst 101 dingen doen...
Ik weet het. Ik weet het maar soms frustreert het me. Nog steeds, 8 jaar na de diagnose Rett. (therapietje nodig Martine?)

Fleurtje bleef dinsdag ook flinke koorts houden en 's avonds voelde ik mezelf ook al niet lekker. Opa en oma waren ook al geveld door de griep. Verjaardag afgeblazen, helaas pindakaas.
Michel had trouwens woensdag wel de hele kamer versierd en alle kadootjes van m'n verlanglijstje gekocht. Wat een gek hè? Mijn wel een hele lieve!
Ondertussen was ik zelf ook echt goed beroerd geworden, hoge koorts en een nare hoest. Woensdagmiddag moest Mich echt naar z'n werk en is C. hier komen helpen. Zij verzorgde Fleurtje, die inmiddels iets opknapte, terwijl ik boven in bed een tukkie deed.
Wat een schat, dat ze zo op het laatste moment kon komen!

Donderdag werd Fleurtje vrolijk  en koortsvrij wakker en is ze naar schooltje gegaan.
Lijkbleek kwam ze thuis, viel direct in slaap en had maar liefst 39.4 graden koorts.
Oei....had ik haar thuis moeten laten? Had ik iets gemist 's morgens? Ze ging toch zo blij met Michel mee?
Hallo schuldgevoel....!

Vanmorgen heb ik de huisarts gebeld. Vijf dagen koorts en boven de 39 graden, dit duurt toch wel lang.
Ze was vandaag echt goed ziek, arm vogeltje van me. Als ik naast haar lag, keek ze me aan en kreeg ik toch regelmatig een lach. Die dappere dodo, zo ziek maar zo lief! En tussendoor een goed moment, zodat je lekker even twijfelt.

De huisarts kon vanmiddag geen onstekings-geluiden horen, in haar longetjes. Maar helemaal goed was het toch ook niet. Twijfel...
We gaan het weekend in en longontsteking is gevaarlijk voor Rett meisjes.
Snoet heeft hoge koorts maar is niet heel benauwd. Toch hebben we een recept meegekregen voor een antibiotica kuur.
Zodat we niet onverhoopt met haar naar de huisartsenpost hoeven, als de situatie verslechterd.
En als die verslechterd, direct de kuur kunnen halen en kunnen starten...

We hebben ons prinsesje vanavond zo ziek naar bed gebracht. Bijna veertig graden koorts en zo moe.
Beide zijn we bezorgd.... van mij mag het snel weer ochtend zijn...