Bijna beter

Vorige week vrijdag hadden we dus een recept meegekregen, voor als Fleur achteruit zou gaan...

Zaterdagmiddag was C. hier. Konden Mich en ik even samen op pad.
Fleurtje wilde eigenlijk alleen maar liggen, maar het ging verder best goed.

's Nachts sliep ze bij mij en kreeg ze weer torenhoge koorts. Zondagochtend begon snoetje anders te ademen en was ze zo ziek...
Ik heb om 11 uur de antibiotica opgehaald en we zijn direct gestart. Aan het begin van de middag vertrouwde we het echt niet, Fleur was zo ziek en lag te kreunen. Dit kennen we helemaal niet van haar.
Ik heb de huisartsenpost gebeld en we konden langskomen. Gezien de conditie van Fleur en haar achtergrond (Rett) hoefden we niet te wachten en werden we direct opgehaald door de arts. Wat een geluk! Ik zag het niet zitten daar een uur in de wachtkamer te zitten.
Haar longetjes zijn goed nagekeken, deze klonken nog goed. Wat een opluchting. Doorgaan met de antibiotica en lekker vertroetelen.
Het was een fijne arts, die als Arts voor Gehandicapten in een instelling had gewerkt. Kende het Rett Syndroom zelfs...iets gerustgesteld zijn we naar huis gegaan.

Al die dagen zijn we saampjes geweest. Ze at heel slecht waardoor we haar voeding door de sonde gaven. Drinken ging wel redelijk goed...de rest vulde we aan. Wat geeft het toch een rust, dat snoet deze maagsonde heeft..
In de loop van de ochtend kropen we samen in het snoezelbed. Sliepen we een uurtje of twee, drie....
Voor mij ook heerlijk omdat ik zelf ook nog niet beter was. Verder keken we veel dvd's en knuffelde wat af...
Ik had beter een buideltje kunnen hebben, dan kon ze daar lekker de hele dag in zitten. Haha, wat hing ze aan me, de lekkere scheet.
Maar wat is het een schatje. Fleurtje is altijd zo lief ziek,........ niet mopperen, zeuren of piepen.
Ja ze claimt me, maar als je zo ziek bent wil je mama natuurlijk in de buurt hebben...mag best...
Verder zijn er ook twee voordelen, als snoet ziek is. Haar ademhaling is normaler, waardoor ze geen Rett aanvalletjes heeft en haar handjes wringen niet. Zo kunnen deze even herstellen, al die smetplekjes en wondjes...

Na tien dagen torenhoge koorts en heel veel zorgen was ons meisje dan woensdag eindelijk koortsvrij! Jippie!
De rest van de week is ze lekker thuis gebleven. Ze was nog zo moe en moest echt nog aansterken.
Het was een hele aanslag op dat kleine lijfje. Ze heeft nog veel geslapen en ging eindelijk zelf weer eten...
Beetje bij beetje knapt ze op. De holle oogjes gaan weer stralen, de lach komt weer op haar snoet, wat een heerlijkheid!

Gistermiddag mocht ze bij opa en oma relaxen en een nachtje logeren. We hebben haar vanmiddag weer opgehaald. Zo hadden Mich en ik even een avond en nachtje voor ons zelf.
En kon Fleurtje alvast een beetje "losweken" van mij, wat niet meeviel, haha.
Ze krijgt het nog zwaar als ze volgende week weer de hele dag naar het kinderdagcentrum gaat... maar ze is beter!!!! Yes!