Sorry

Ja ja, ik schaam me diep.
Jullie zijn trouw aan mijn weblog en dan laat ik zo even 3 weken niets van me horen. Het spijt me...
De tijd haalt me nog steeds in.
Er zijn zo in het voorjaar ook meer klusjes te doen. Onkruid wieden, gras maaien, straatje vegen en oh ja, ik had ook nog een projectje "konijnenren" maken. Minder tijd voor achter de laptop dus.....

Ondertussen gaat het hier in Tiel zo z'n gangetje. Er zijn hele goede momenten en er zijn momenten, die we snel willen vergeten.
Fleur is nog steeds moe en veel onrustig. De aanvalletjes zijn er ook nog regelmatig.

Vorige week natuurlijk een fijne moederdag gehad. Mich en Fleur hadden samen een ontbijtje gemaakt, compleet met verse jus, warme broodjes en een gekookt ei. En ik heb dit jaar zulke leuke cadeautjes gehad. Snoet had op schooltje geknutseld, een heel lief houten doosje, beschilderd en "beglitterd" en gevuld met eigengemaakte pindarotsjes!
Ik kreeg een dikke, vette reep chocola met een prachtige wikkel erom, met daarop een foto van Fleur. Echt leuk. En het geen waar ik het meest trots op ben, is dit.....

Nu ben ik echt moeder! Nu hoor ik er echt bij! Nog nooit had ik een sleutelhanger met foto, en nu wel. En blij dat ik ben, haha!

Verder hadden we natuurlijk hier ook een lekker lang Hemelvaartweekend.
Maar snoet was niet helemaal in goede doen. Steeds schrikken, grote pupillen, beetje mopperen en steeds tegen een aanval aan zitten.
Het waren dagen dat we helaas niet veel konden doen. Even een rondje wandelen, een boodschapje doen en dan weer snel terug naar haar snoezelkamertje.
Om je eerlijk te zeggen dacht ik op donderdag al..... oh jee, dit wordt een lang en zwaar weekend. Soms vliegt het je aan om Fleurtje zoveel dagen thuis te hebben. Niet eerlijk van mij, zij heeft er ook niet om gevraagd om het zwaar te hebben. Dus zetten we de knop om, geven we ons over aan de situatie en proberen we er relaxte dagen van te maken...

Zaterdag hadden we nog wel een feestje van een jarige zwager en neef.
En daar had onze prinses wel zin in, ze heeft van 16.00 uur tot 21.00 uur genoten. De lach op haar snoet is er niet af geweest. Dus ook wij genoten, wat zijn deze momentjes dierbaar! Wat ben je dan blij en trots op dit grietje.
Zondag moest ze natuurlijk flink bijkomen, dus weer veel in de snoezel gelegen. We hadden Pieter K. ook even  op het snoezelbed gezet en dat vond Fleurtje wel leuk. Hij kwam ook echt even bij haar snuffelen en hupste dan weer met z'n dikke kontje over het bed. Dat hupsen vond snoet wel spannend maar toen Pieter als een waakkonijn bij haar ging liggen vond ze het wel prima, haha.

Tja en toen was het maandag. Vandaag dus. Ik had me voorgenomen heel veel te doen.
Maar Fleurtje vond die 4 dagen thuis nog niet genoeg. Vanmorgen om 7.00 uur kreeg ze een aanval. Ze heeft daarna lekker geslapen en werd vrolijk wakker. Dus  toch aangekleed en naar schooltje. Daar was ze om 10.00 uur.
Maar om 11.15 uur belde de leidster, ze had nog een aanvalletje gehad. Omdat Fleur er goed uit was gekomen, besloten we haar daar nog even te laten.
Maar een half uur later ging de telefoon weer, er waren dikke tranen.... Hopla, in de auto en ophalen dat grietje!
Helaas kreeg ze aan het eind van de dag nogmaals een aanval en is ze nu te onrustig om te gaan slapen.
Het zat er allemaal aan te komen, 4 dagen lang....