woensdag 26 mei 2010

Maagledigingsonderzoek

Afgelopen vrijdag waren we met Fleur in het WKZ voor het maagonderzoek.
Vroeger werd dit mbv een radioactief stofje en röntgenfoto's gedaan. Tegenwoordig gaat dat op een andere manier.
Fleurtje moest nuchter komen en kreeg daar 150ml sondevoeding met daaraan toegevoegd octaanzuur. (ze mocht ook een pannekoek eten met dit stofje erin, maar dat lust ze helaas niet...)
In haar neusje kreeg ze een dunne sonde en via die sonde en een grote spuit haalden ze adem bij haar weg. In totaal 17x, ieder kwartier, dus ruim 4 uur lang.....
De verzamelde lucht deden ze in buisjes en daarmee wordt de maagledigingssnelheid bepaald.
Heel ingenieus!

Het eerste half uur was Fleur wat onrustig. Ze kreeg natuurlijk de neussonde, er waren vreemde mensen en dan ook nog een flinke plons sondevoeding.
Maar toen de dvd aanging en ze lekker bij papa op schoot zat, was alles al gauw goed. Ze bekeek alles eens om zich heen en maakte contact met een ander meisje, die ook dat onderzoek kreeg.
Ze vond het eigenlijk wel heel gezellig, die kleine mop!

Ieder kwartier kwam de verpleegkundige adem afnemen. Dit liet Fleurtje ook lekker gebeuren, ze hield haar zelfs voor het lapje...
Iedere keer als ze met de spuit de adem wilde optrekken, hield Fleur haar adem in. Dan kon de vpk niets meer doen en moest ze wachten tot ons drakie weer ging uitademen. En dat kon wel eens even duren...
Haha, dit had ze snel in de gaten en aan de pretlichtjes in haar ogen, zagen we dat ze ons voor de gek hield.
Wat een lekkere apekop, he?!!!

Het was een hele lange zit, in een zeker niet comfortabel kamertje...maar ons meisje heeft het fantastisch gedaan. Ook dankzij papa en het lieve andere meisje en haar moeder.
Na afloop hebben we Fleur getrakteerd op een frikandelletje in het restaurant, mmm dat was smullen!

Daar kreeg Fleur helaas ook een aanvalletje.
Dit heeft ws toch met haar ademhaling te maken. Het is namelijk geen toeval dat wanneer er 17x adem wordt weggehaald, ze daarna een aanval krijgt...
Op de terugweg in de auto heeft ze lekker geslapen en daarna was alles weer goed.
Een blije, vrolijke Fleur, een meisje wat een dapperheidsdiploma verdiend!

Love you, schat!

2 opmerkingen:

oma riet zei

Ja lieve Luitjes
Jullie zijn kanjers!!!
Maar dat wisten jullie al.

Liefs kus.

ans zei

Ongelovelijk dat Fleur het toch weer allemaal over zich heen heeft laten komen,natuurlijk wel bij papa op schoot dat is veilig. Fijn dat die pretoogjes zo herkenbaar zijn he mama dat steld je weer wat gerust.hET IDEE DAT ZE DE BOEL WEER IN DE MALING KAN NEMEN TE GEK.
Papa en Mama een dikke knuffel.
JA fLEUR NATUURLIJK OOK.
GROETJES ANS V DOORN
jA fLEUR OOK NATUURLIJK