Lieve Fleur,
Dinsdag 4 augustus was het dan zover...heerlijk op vakantie! We halen jou 's nachts om 4 uur uit je bedje (ha, weet je ook eens hoe dat voelt.., meestal haal jij 's nachts ons uit bed) en met een opperbest humeur stappen we in de auto. Je vindt het prima en al snel val je weer in slaap. Je hebt sinds vrijdag geen koorts meer gehad en ook niet meer overgegeven. Je ziet alleen nog witjes en bent moe...
De rit in de auto gaat super, het picknicken onderweg ook (zelfs als we tot 2 maal toe geplaagd worden door een grasmaaier!) en alleen de laatste twee uurtjes ben je iets onrustiger, dus kruip ik lekker achterin bij jou. Ja, dat is wel even gezellig zo!
Op de boerderij zitten oma, Manfred, Jolanda en Angela al te wachten. Heerlijk om hier weer te zijn, de geur van de koeien, het gras en de hartelijke ontvangst van de mensen van de boerderij. Jij vindt het ook fijn en al gauw wil je een rondje lopen. Angela neemt ons mee naar de geitjes en de konijntjes, zo leuk!
Ondertussen slepen de mannen al onze spullen naar boven, even iets minder, ze moeten twee trappen op...Een aangezien onze auto vol ligt met koffers, sondevoeding en toebehoren, luiers en verschillende dvd-spelers (je weet maar nooit...he Mich?) kostte dit wel wat moeite.
Maar dan, dan kan het echte genieten beginnen...!
De eerste nacht was iets onrustig. Jij sliep bij ons op de kamer. Je viel snel in slaap, de reis was toch vermoeiend geweest. Om 2 uur 's nachts ging het alarm van de voedingspomp af. Snel uitzetten en verder slapen, jij werd er gelukkig niet wakker van. Maar om 4 uur vond je dat het genoeg was en hoordde we "Mama", "Papa". Na een uurtje besloot je weer verder te slapen. Gelukkig!
's Morgens heerlijk ontbeten met verse bolletjes. Je vond het gezellig he Fleurtje, met z'n allen aan tafel. Heel rustig zat je daar alles en iedereen te bekijken. Jaaaa, echt vakantie...!
En zo ging het de eerste 5 dagen goed, jij genoot van alle aandacht. Je was wel snel moe en deed dan op schoot snel een tukkie, zag nog steeds witjes maar je had plezier. Het meest opvallende was dat je niet meer bang was voor geluiden. Dat begon al met die grasmaaiers onderweg, het deed je niets. Ook voor de tractor op de boederij was je niet bang, hoe is het mogelijk?
We zaten op terrasjes, gingen 's avonds uit eten en zijn zelfs naar het zwembad geweest ( en met ons nog tientallen of... waren het honderden ;-)
Je vond het allemaal goed maar we merkten wel dat je niet de "oude" Fleur was. Normaal zou je snel onrustig worden en nu ging het zo makkelijk en liet je alles gebeuren. En je had er ook vaak wel lol in, dat is het gekke, je was niet zielig! Op zich wel fijn, het gaf ons ook wat meer rust. Anders zitten we toch gespannen op het terras ed. omdat we weten dat het kleinste dingetje jouw al overstuur kan brengen.
En zo brachten we de dagen door..., 's morgens vooral op de boerderij, jij deed dan nog een klein tukkie, liep rondjes door de wei, wilde op de trampoline, gingen kijken bij de koeien, geitjes en konijnen en 's middags lekker er op uit!
Het hoogtepunt voor jou en voor ons was het boottochtje op het meer in Zell am See. Daar huurden we een elektroboot en dat vond je prachtig. Je genoot hier nog meer van dan verleden jaar! Geweldig! Samen met papa zat je achter het stuur en je greep deze dan ook regelmatig vast. Ons kleine kapiteintje..
En toen was daar opeens zondag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten