Fleur was de week ervoor al thuis vanwege epileptische insulten, koorts, een "raar" been, overgeven en diarree. Dus nu al 2 weken onder de pannen.
Het is bizar, het kinderdagcentrum is minimaal 3 weken dicht. Michel werkt thuis en heeft boven een kantoor ingericht.
De eerste dagen waren we zoekende. Michel is niet gewend thuis te zijn, op af en toe een thuiswerkdag na dan. Ik had al een week zorg achter de rug. En Fleur wilde ook wel weer wat anders dan haar moeder en de bank.
Helaas ging de boel op slot. En al die informatie op tv en andere media gaven onrust.
Mensen die hamsteren, zoveel nieuwe besmettingen en het aantal doden. Ik heb voor Fleur een Corona pagina op haar spraakcomputer gemaakt, zodat ze ook "mee kon praten".
Ze zegt regelmatig: "Corona virus, veel mensen, ziek, hoge koorts". Geweldig dat ze dit zo oppikt. En voor ons een geruststelling dat ze iets controle heeft, over wat ons zo bezig houdt.
Want spannend vinden we het inmiddels wel. Niet zozeer voor ons zelf maar wel voor Fleur, een kwetsbaar grietje wat in een vingerknip heel ziek kan zijn.
Inmiddels hebben we besloten de zorgverleensters van Fleur niet meer thuis toe te laten. Zij werken ook op een woongroep en vormen een extra risico. Dat is een moeilijk besluit maar wel in het belang van Fleur. Ook de logeerweekenden gaan niet door.
De zorg komt nu dus allemaal op ons bordje te liggen. Gelukkig nog wel met wat hulp van opa en oma.
We zijn allemaal alert, houden afstand als we buiten mensen passeren, wassen veel onze handen en temperaturen regelmatig. Er komt verder niemand meer in ons huis.
We merken aan Fleur dat ze haar "schooltje" en juffen wel mist. Ze praat er veel over via haar spraakcomputer. Ze vindt het wel gezellig thuis, zeker omdat ze haar papa zoveel ziet, maar de verveling slaat toe. Ze wil wat anders.
Het zal helaas nog even duren... maar het belangrijkste is dat we hier allemaal zonder toestanden doorheen komen....
1 opmerking:
Ha Martine, geweldig om te horen dat aar Fleur uitstekend duidelijk weet te maken dat ze het niveau van contacten en activiteiten graag wat hoger ziet. En dat het haar lukt om mee te gaan in wat nu speelt. Nu alles opeens anders is, is het duidelijk te zien hoe Fleur nog steeds groeit. Alle reden om heel trots te zijn op Fleur en ook op jullie zelf want ik lees ook hoe zwaar deze periode voor jullie is en hoe groot de zorgen om Fleur gezond te houden. Liefs, Klaske
Een reactie posten