vrijdag 19 februari 2016

Alles goed!

Weken zijn voorbij gevlogen....
Weken heb ik niets van me laten horen...
En als zelfs wildvreemden gaan informeren of alles wel goed is (lief hoor!), dan kan ik niet anders dan even hier wat neer krabbelen.

Ik heb de afgelopen weken zitten nadenken over de weblog. Of ik er nog wel mee door wil gaan.
Soms voelt het alsof ik iets MOET schrijven... Hijgt de blog me in mijn nek, terwijl ik er gewoon even geen puf in heb.

En dit komt vooral omdat ik merk dat ik het meeste al wel verteld heb. Ik blog nu al 8 jaar.
Ik ben begonnen om alles van me af te kunnen schrijven. Het heeft me enorm geholpen om alles op een rijtje te krijgen.
Het meeste hebben we wel meegemaakt. De slechte nachten, de wisselende periodes, onrust, rolstoelen, spalken, nieuwe medicijnen, bezoekjes aan specialisten, feestdagen en vakanties. Fijne dagen en verdrietige...

Tijdens de laatste blogjes had ik het gevoel dat ik in herhaling viel. Dat ik eigenlijk steeds hetzelfde riedeltje aan het schrijven was. Niets nieuws en bang dat ik jullie lastig aan het vallen was met mijn gezeur.
Vandaar deze radiostilte. Er is verder niets bijzonders aan de hand hier. Gelukkig niet!

Ik ga nog eens even verder piekeren wat ik met de blog wil.... maar moet wel in de gaten houden dat de weken voorbij vliegen..



4 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo Martine,

Fijn dat alles goed gaat.
Het is goed om je te bezinnen. Een blog is er in de eerste plaats voor jezelf en als het een last wordt dan is het tijd om even te stoppen totdat jij de blog weer nodig hebt om je verhaal kwijt te kunnen.
Geniet vooral van jullie prachtige dochter en je man en je ouders en laat de blog voor wat het is.

Wie weet tot blogsss en tot die tijd heel veel geluk samen.

Groetjes Petra

Anoniem zei

Martine ik begrijp jou gevoel maar het is nooit MOETEN geweest , als jij er behoefte aan had stond er weer iets op de blog die ik graag volg { volgde } maar in eerste instantie is de blog van jou en je hebt er je ziel en zaligheid in opgeschreven om je hart te luchten en ons te laten zien dat NIETS vanzelfsprekend is ,en dat Fleur alle liefde en aandacht krijgt en ouders heeft die op hun eigen gevoel afgaan TOP geen woorden voor , doe wat voor jou het beste is luister maar naar je eigen gevoel ik vind jou een kanjer en Michel en opa en oma en heb veel respect voor jullie .

Lieve groetjes en dikke knuffels
Ans v Doorn

Anoniem zei

Hoi Martine,

Een blog schrijf je voor jezelf en ik vind het leuk dat je zoveel wilt of wilde delen maar het hoeft niet. Ik vind jouw blog bijzonder omdat je ons lezers meeneemt om dwars door alle beperkingen te kijken en te zien hoe prachtig jouw dochter is. En dat ze zo helemaal jouw kind, ze lijkt op je zoals ze in het leven staat. Het was heel speciaal zo te leren kijken en dat neem ik mee (en dankjewel daarvoor). Een zeurblog heb ik het nooit gevonden, soms (zelden eigenlijk) gaf je aan hoe zwaar de zorg kan zijn maar dat is het ook (je mag het wel vaker zeggen ;))Ik heb begrepen dat jouw blog ook een document voor jezelf is om te onthouden hoe het was. Het is een een prachtig document en of je dat doorzet in een openbaar blog of echt voor jezelf is aan jou. Fleur wordt ouder dus sowieso zul je steeds meer dingen privé houden. Laat de weken maar voorbij vliegen want niets moet.

Liefs, Klaske

marleen zei

hoi martine fijn om te lezen dat jullie snoetje zo genoten heeft en jullie ook,lekker je blogje schrijven als JIJ daar fut en tijd voor hebt.hugg dikke knuf van je nichie.