Dinsdagochtend zag ik opeens het licht en heb een plasje van Fleur opgevangen.... bleek ze blaasontsteking te hebben.... de oorzaak dus van alle onrust en ellende. Beetje jammer dat deze mama er weer ingestonken is en niet direct de link heeft gelegd :-(
Nu, na het kuurtje krabbelt ze weer op en vandaag zagen we weer een echte, lekkere lach!
Dus dan is het nu tijd voor het geheimpje.... ra ta taaaaaaaaaaaa....
Fleur krijgt een hondje! Een hele echte... nee nee, niet een knuffel of eentje op batterijen... een echte levende woef!
Het is natuurlijk best jammer dat er in ons gezinnetje niet meer kindjes zijn gekomen.
Dat Fleur geen broertje of zusje heeft waarmee ze kan delen en "spelen". Waar ze plezier om kan hebben. Die haar troost als het even wat zwaarder is.
Het is ook jammer dat Michel door de week haast niet buiten komt.... en het is ook jammer dat ik overdag veel alleen thuis ben.... dus.... voor alle partijen leuk,
wij krijgen gezinsuitbreiding!!
We moeten eerlijk bekennen dat Fleurtje honden leuk vindt, maar wel op afstand... anders is het al gauw eng. En helemaal als ze onverwacht blaffen... of tegen haar op springen..
Maar haar eigen maatje kunnen we natuurlijk een beetje "kneden" en Fleur-proof maken. En ze zijn zo verschrikkelijk lief en sensitief, dat zou vast goed komen met die twee!
De afgelopen jaren kwam het onderwerp steeds ter sprake. Maar er was iets wat ons tegen hield. Michel is allergisch voor beesten met een vacht.... Ik vind honden al gauw stinken... en Fleurtje was ook niet helemaal overtuigd ;-)
Maar het bleef kriebelen... het was toch wel leuk.. En misschien ook heel goed voor ons gezin, om de focus eens op iets anders te leggen, dan op Rett...
Onze keuze is gevallen op de Australian Labradoodle. Allergievriendelijk voor Michel, reukvrij voor mij en super, super lief voor snoetje. In Australie (en nu ook vaker in Nederland) worden deze honden frequent ingezet als hulphond.
We kunnen niet anders zeggen dan dat het een heel bijzondere ontmoeting was.
We kwamen bij ontzettend hartelijke en lieve mensen, die stapeldol op hun honden zijn en vol passie erover praten.
Fleurtje zat in de rolstoel en kon op die manier kennismaken met de doodles. De eerste was een leuke en enthousiaste hond maar voor Fleur op dat moment even " too much". Later durfde ze wel en zocht onze lefbek haar toch weer op. Even wennen dus...
De andere hond, mama in spe, Bobby, kwam naar buiten en ging naast de rolstoel van Fleur zitten. En toen gebeurde het.... als ik eraan terug denk, krijg ik weer tranen in mijn ogen...
Fleur en mama-hond keken elkaar aan, hadden echt oogcontact en toen legde Fleur haar handje op de kop van Bobby. Heel bijzonder... gezien de beperkte handfunctie van snoet en haar spanning als een hond dichtbij komt.
Je snapt het wel.. je kon ons wegdragen....en de keus was op dat moment eigenlijk al gemaakt. Dit wilde we zo graag voor Fleur ( en stiekem ook voor ons, he?! )
Wat ook bijzonder was, is dat Fleur de naam van Bobby zei. Het ging heel vlug en Mich en ik keken elkaar aan. Zei ze nou Bobby? Het kon niet missen.
Dus was ook al direct bekend dat het eventueel een verbastering van Bobby moest gaan worden. Dit was zo speciaal. Dit kunnen we niet negeren.
Helemaal hieperdepiep reden we terug naar huis. Het ging alleen maar over Bobby en Emma (de andere hond).
Michel en ik bespraken wat we ervan vonden. We waren zo enthousiast! We hadden nooit gedacht dat we het zo leuk zouden vinden en het voelde voor ons zelf ook zo enorm goed. Iets waar we heel blij mee waren.
Fleur zat met een heerlijke grijns ons steeds aan te kijken en te luisteren.
Op een gegeven moment zeiden we " Stel dat we het doen..." en toen begon snoet toch te lachen. Een hele echte vette lach.. de pretlichtjes in haar ogen zeiden genoeg.
Het was nog even afwachten of Michel nog allergisch zou reageren. Hij had van de fokker een zakje hondenhaar mee gekregen en daar zat ie steeds met zijn neus in. Het ging goed!
Dus hebben we de volgende dag gebeld dat we het doen.
Het was nog even heel spannend.
Bobby zou rond 12 mei gaan bevallen en omdat wij nummer zes op de wachtlijst waren, moest ze minimaal zes puppy's krijgen, om in aanmerking te komen.
Op 9 mei is de lieverd bevallen van acht kindjes!
Yes, yes, ik heb staan springen hier in de kamer toen ik het hoorde. Zo leuk!
Fleur krijgt een maatje met een staartje en hij gaat Bobbi heten!!
Hoe leuk is dat?!!
3 opmerkingen:
Hoi Martine,
Wat een geweldig nieuws en Fleur is een echt dierenvriendinnetje dus dit is fantastisch voor haar! Ik vind Bobbi een heel leuke naam. Ik vind de pups vooralsnog een beetje op worstjes lijken (schattige worstjes uiteraard) maar dat is over een paar weken al heel anders. Ik neem aan dat de fokker een hoop informatie geeft over de opvoeding maar ik zal zeker ook met Bobbi op puppycursus gaan. Het is belangrijk dat een jong hondje alles leert om later een keurige grote hond te worden. Als Bobbi bij jullie komt begint zo'n beetje de puberteit (dat maken hondjes ook door, inclusief de mengeling van branie en onzekerheid) en dat moet zorgvuldig begeleid worden.
Geniet van dit wondertje in het verschiet. Liefs, Klaske
Ik dacht, even bij Fleur kijken en ik zie dit bericht. Leuk!!
Hoi Martine, Mijn vorige reactie was geloof ik wel wat bemoeizuchtig maar ik heb net meegemaakt dat de pup van een vriendin niet goed wordt opgevangen bij haar nieuwe adres en nu een angstig hondje is. Ik gun Bobbi en jullie zo een goede start maar dat komt vast goed, ook zonder mijn ongevraagd advies. En wat zijn het een schatjes. Liefs, Klaske
Een reactie posten