Kan het zelluf wel....

Fleurtje is nog steeds niet helemaal opgeknapt. Wat duurt het lang....

Vorige week heeft ze erg moeten hoesten, met veel slijm. 's Nachts en 's morgens had ze hoestbuien van wel een uur... die arme schat, we wisten niet hoe we ons snoetje moesten helpen... verschrikkelijk..
De huisarts heeft nog naar haar longetjes geluisterd maar die bleken gelukkig schoon te zijn. Nu is die akelige hoest weg maar ze blijft wel erg moe. Zo moe dat ze hele dagen op het kinderdagcentrum, niet aan kan.

Dus gaat ons grietje nu halve dagen.. en rust ze 's middags lekker thuis uit.

Gisteren bracht ik Fleurtje zelf naar school. We waren wat later omdat er een nieuwe stoel geleverd zou worden.
Toen Fleur om 11 uur op de groep kwam, mocht ze direct lekker fruit eten. Ik stond nog wat te kletsen terwijl de juf al de ananas ging geven.
Het bakje stond voor Fleur haar neus, met vorkje en al. En wat denk je?
Pakt die troel toch gewoon zelf haar vorkje en stopt het in haar mond!
Jaren heeft ze dit niet gedaan en nu.... nu opeens doet ze het weer! De juf viel bijna van haar stoel en iedereen was apetrots...
Ze heeft zo haar bakje helemaal zelf leeg gegeten. Twee keer lukte het niet maar verder ging ze als een tierelier. Zelfs het vorkje gaf ze soms terug aan de juf. Wat ontzettend leuk, he?!

Wat een knapperd, he, die dochter van ons? En dat stralende snoetje zegt meer dan genoeg!
Net als haar moeder heel vroeger altijd zei, moet Fleur nu ook gedacht hebben: " Kan het zelluf wel... ;-)