Het bevalt me wel..

Bijna vier weken geen blogje gemaakt.
Bijna vier weken gewoon kunnen genieten.... dus even geen tijd om te bloggen.

Wauw, wat hebben we een heerlijke weken gehad. Het ging echt supergoed met Fleur. Ze is vrolijk, knuffelig, gezellig, humoristisch en clever. Heerlijk toch?!
De nachten zijn ruk, dat vertel ik er dan ook maar even bij maar overdag...... wauwie de pauwie.

Met het mooie weer zijn we veel buiten.
Lekker wandelen en dan bij het ziekenhuis een heerlijk ijsje halen. Fleurtje's favoriet is mango.
Inmiddels kennen ze haar daar al en krijgt ze regelmatig een extra bolletje, de bofkont.
Als het buiten te fris is dan eten we het in de hal op. En onze Aag houdt nauwlettend in de gaten wie er allemaal langskomen, met een infuus, krukken of rolstoel.
Haha, nieuw uitje.... een half uurtje in de hal van het plaatselijke ziekenhuis ;-)

Thuis hangt buiten de schommel weer.
Met de voetbal lopen we de hele tuin door. Fleur is linksbenig en schopt regelmatig flink raak, haha. Wat heeft ze dan een plezier.
We drinken wat, we snoepen wat. Dit is toch echt wel genieten. Dat stralende toetje erbij en mijn dag kan niet meer stuk.

Twee blogjes geleden schreef ik dat Fleur een stem had gekregen. Door middel van haar spraakcomputer.. Nou, ik kan jullie vertellen... dat ding kan naar zolder ;-) Snoetje is zelf aan de klets.
Van de week stonden we samen bij de bakker en vertelde die mevrouw dat ze oma ging worden, van een kleinzoon. Haar dochter was die dag uitgerekend en de bevalling kon ieder moment beginnen. We kletsen wat heen en weer en opeens hoor ik Fleurtje "baby" zeggen. Dit is een woordje wat ze vroeger heel vaak zei maar wat we al tijden niet hadden gehoord... en zeker niet op het juiste moment..

Michel vroeg gisteren aan snoet of ze die ochtend was gaan zwemmen met opa en oma. Binnen 2 seconden riep ze "bad"...
Huh? Geeft ze nu gewoon antwoord dan?

En voor het slapen vroegen we waar ze allemaal over ging dromen....
We noemden papa, mama, opa en oma en toen ik vroeg wie er ook alweer in de tuin zat, antwoordde ze met "Pieter" (konijn red.)

Nou ja zeg, dit is toch waanzinnig?! Die grote, kleine slimmerik van ons.
Een aantal jaar geleden wist ze nog meer woordjes te zeggen en  nu heeft ze dan wel ingeleverd maar weet ze ze wel in de juiste context te plaatsen. En dat is me gaaf!

Jullie snappen dat ik geen tijd had om te bloggen. Dit moest ik opslaan, opzuigen, tot me nemen, vasthouden en koesteren. Deze heerlijke dagen..

En waren deze mooie dagen het resultaat van het nieuwe anti-epilepsie medicijn? Dat wat we in januari gestart zijn?
Want we hebben het met z'n allen afgeklopt, snoetje had sinds eind december geen aanval meer gehad. Geen Rett en geen epileptische...

Totdat ze afgelopen maandag weer van het kinderdagcentrum belde.
Het was weer raak, Fleur had een heftig aanvalletje gehad. Ik heb haar opgehaald en ze kreeg er aan het eind van de dag nog een, en 's nachts weer eentje. De volgende dag een paar en de dag erna...ook.
Allemaal Rett aanvalletjes en niet heftig. Snoetje hertelde snel, at en dronk gewoon lekker en was tussendoor vrolijk.
Okee, geen paniek.... als het hier dan maar bij blijft, goed?

Dan gaan we van het weekend weer voor het ijs, de schommel en een wandeling...
Dat bevalt me wel...