Epilepsie medicijn II

Daar zijn we weer even..!
Ik had eerder willen bloggen... Vertellen hoe lekker dat het ging...
Maar ik had er even geen tijd voor... En had ik het nu maar gedaan want het tij is weer een beetje gekeerd...

Het is een dag of tien erg lekker gegaan. En dat hebben we sinds afgelopen zomer niet meer meegemaakt. Een vrolijke, gezellige, alerte Fleur die geniet van alles en heel veel lacht. Het waren fantastische dagen waarbij ik haar bijna had opgegeten, zo'n heerlijk grietje was het.

Maar toen sloeg het uit het niets weer om en kwam er veel onrust, natte handjes, grote ogen, niet slapen en regelmatig een paniekreactie, wat meestal het begin van een aanval is maar nu alsmaar niet doorzette.

We hadden de afspraak bij de kinderarts al naar voren getrokken. Dus dat kwam mooi uit.
Ik was die dag een beetje te vroeg dus snoet en ik hebben eerst een heerlijke cappuccino naar binnen gewerkt. Snoet het schuim, ik de rest ;-(
Het was een prettig consult. We kunnen  goed overweg met de kinderarts. Zitten op hetzelfde level, dat praat makkelijk. Even brainstormen hoe nu verder.... Overleggen en luisteren, het zit er allemaal in en dat is fijn.

Fleurtje zat er deze keer relaxt bij, dat viel de kinderarts direct op.
Maar ze was niet helemaal tevreden over het feit, dat snoet niet helemaal herstelt van een (epileptische) aanval. En er steeds tegenaan blijft zitten...
En dat is verdrietig. Verdrietig om haar zo te zien, te zien worstelen met wat er in haar hoofdje gebeurd.

Ze stelde voor om toch weer een anti-epileptica te gaan gebruiken. Ook al is het even geleden dat snoet een aanval had.
We hebben een paar jaar terug ook al eens medicatie (Depakine) geprobeerd maar daar reageerde Fleur niet goed op. Ze maakte geen contact meer en ging motorisch erg achteruit. Dus kiezen we voor een ander medicijn...
Misschien brengt dit middel wat rust in haar hoofd en herstelt ze beter tussen de aanvallen door. Zodat we weer een blije Fleur te zien krijgen.
Alles vrijblijvend, als wij denken dat het niet geschikt is dan stoppen we er weer mee. Het is het proberen waard jongens... dit is ook niets zo...

Met een lief, rustig Fleurtje liep ik terug naar huis. Ze was moe, onze snoet maar genoot wel van ons wandelingetje...

                                                     Evt. op de foto klikken om te vergroten.....

En dus zijn we afgelopen vrijdag gestart met Tegretol (carbamazepine).
Wat we zien? Een heel moe meiske, die er duidelijk aan moet wennen...
het is te vroeg om er verder iets van te zeggen..