Na de afgelopen blog is het nog steeds niet helemaal optimaal hier...
Fleur heeft het de afgelopen 2 weken zwaar gehad.
Zoveel onrust in haar lijf, grote angstige ogen, af en toe een harde gil, kletsnatte handjes, een op hol geslagen ademhaling en totaal niet goed in haar velletje.
Geen vrolijk grietje, geen blije snoet en geen giechelende meid. En dan ook nog af en toe een aanvalletje...
Wat is er aan de hand?
Het was natuurlijk warm, daar kan ons grietje niet goed tegen, dat weten we.
We hebben een verrijdbare airco en ventilatoren in huis staan. Fleur wordt onrustig van het geluid dat ze produceren, dus dat heeft weinig zin...
Op haar kamertje is het 's avonds zo'n 28 graden. Vind je het gek dat ze zo beroerd slaapt?
Want oei oei, het is weer helemaal raak.. Uren wakker en zoveel onrust.
Ze hijgt, puft, roept en wringt enorm in haar handjes. Roept Noo-Noo, mee en klaar...
En dat allemaal in het holst van de nacht...bij één van ons in bed. Want wanneer ze zo onrustig is, laten we haar niet alleen dit doormaken.
Snoetje heeft zoveel ademstops en regelmatig blauwe lipjes, ze hapt letterlijk naar adem.
Maar hoe kunnen we dit keren, wat moet je ermee? Ja ja, daar is ze weer eens, mevrouwtje Machteloos..
En komt dit alles wel door de warmte?
Of komt het doordat ze moeilijker naar het toilet kan? Of omdat het lijkt dat ze buikkramp heeft...
Gedverderrie, dat kl*te syndroom, waarom kan snoetje het ons niet vertellen?
Het is zo zielig voor haar... en wij raken ook een beetje uitgeput door alle zorgen en slechte nachten. (en warmte ;-)
Gelukkig mocht ze deze week een extra nachtje bij opa en oma logeren. Zodat we zelf even konden bijtanken.
Het is gewoon even minder... en dat terwijl iedereen om ons heen lekker geniet van het mooie weer, een vakantie in het buitenland of dobbert op het water..
Ja sorry, het klinkt allemaal heel erg zielig en zwaar. Maar zo voel ik me gewoon... Dus...
En terwijl ik dit blogje typ, schiet een nummer van Brigitte Kaandorp door mijn hoofd en verschijnt er toch een lach op mijn gezicht...
Ik heb 'm al eens op de weblog gezet maar het blijft leuk!
4 opmerkingen:
Martine dit is inderdaad heel zwaar ,die machteloosheid en niet weten hoe waarom wat !!!! fleur zo te zien en alles doen wat in je macht ligt maar niet weten of het helpt.De twijfels en ja het is heet weer te heet voor ons maar zeker voor Fleur ,en de warmte hakt er nu bij jullie dubbel in!!!!!Hopelijk gaat het snel de goede kant weer op ,want wat heeft fleur het zwaar (snik) .Het liedje v Brigitte kan en mag jij hard meezingen hoor!!!!! wel fijn dat je er een beetje om kan lachen .
Lieve Groetjes en knuffels
Ans v Doorn
Lieve, lieve Martine
Je weet het vast wat ik wil schrijven...zoooo enorm herkenbaar.... Jeetje, wat lijken die twee meiden van ons op elkaar. Je kon het wel over ons geschreven hebben, alhoewel Margo zich er op dit moment redelijk rustig doorheen slaat in tegenstelling met andere warme zomers. Ik heb geen tips, geen raad. En die wil ik ook helemaal niet geven. Jullie liefde, jullie rust, jullie troostende gebaren, zoals jullie dat altijd al doen, dat is volgens mij het enige waar je de meiden mee kunt bij staan. Maar het is zwaar, het is niet leuk, het is k**, het is oneerlijk, het is ... En toch is daar ook weer jullie positieviteit; wat een afsluiter van je blog. Geweldig lied. Ik heb 'm de vorige keer gemist denk ik want ik kende het niet. Maar het past, zeker als er een lach op gezicht verschijnt!
Dikke pakkerd, Gea
Lief meisje van me,goed dat je het even van je afgeschreven hebt,ook ik had van de week dat gevoel van onmacht, toen ze naast me lag 2uur lang te goochelen,haar niet te kunnen helpen,alleen af te wachten tot alles voorbij is en ze weer gaat slapen en dan heb ik het over een of twee nachten.De rest is voor jullie.
Ik bewonder jullie en heb diep respect hoe liefdevol en goed er voor ons perepoetje gezorgd word en ja het is ZWAAR!!
Jullie zijn onze kanjers!!!!KUS.
Oma Riet
Ik voel met jullie mee. Weet gewoon niet hoe het zit, maar het doet wat met me als ik dit zo elke keer lees.
Weet niet wat ik moet zeggen.....
Ik wens en hoop heel erg dat jullie snel weer een "betere" periode gaan meemaken en dat jullie snoetje het minder zwaar krijgt.
Gr,
Arjan Stoopendaal
Een reactie posten