We dachten het slim aangepakt te hebben, dit jaar.
Niet twee dagen achter elkaar feesten, maar spreiden die hap... In het weekend en 1e kerstdag naar familie, tussentijds uitrusten en bijkomen.
Beter voor Fleur, die anders wel heel veel drukte en prikkels over zich heen krijgt. Met als gevolg vast en zeker één of meerdere aanvallen... Goed idee!
Mijn vader en moeder zijn gelukkig heel flexibel en dus waren we daar zondag al welkom. Voor een goed verzorgde kerstborrel. ;-)
Snoetje zag er prachtig uit, in haar nieuwe tule rokje en we hadden er zin in.
Met een tas vol kadootjes kwamen we daar aan. Tegelijk met mijn broer en zijn hele gezin (plus aanhang).
Het leuke was dat iedereen voor een kadootje had gezorgd, zonder dat we dat van te voren hadden afgesproken.
Het was echt weer ouderwets gezellig. Eerst met z'n allen aan de praat en daarna moesten de mannen aan tafel toepen. Haha, dat is traditie...
En Fleur, die ging lekker bij iedereen even buurten en snaaide ondertussen mee van al dat lekkers. Ze was moe, dat wel. Maar genoot zeker wel van de drukte.
Niet al te laat waren we thuis en konden we terug kijken op een geslaagd "vervroegd kerstfeestje".
Maandag:
Fleur was vrij, Michel ook. Ik ging even naar de kapper.
Toen ik terug kwam lagen ze samen op het snoezelkamertje. Zag ik het goed? Had ze nou...?
Ja.
Terwijl ik weg was had ze een aanval gehad, lang en heftig. Ze lag nog wat bij te komen, haar oogjes stonden niet goed..
Arm Fleurtje. Was het toch te teveel geweest, zondag?
De rest van de middag was ze druk. Onrustig. 's Avonds kon ze er niet van slapen en heeft ze nog even bij ons op de bank gezeten.
Er zat duidelijk wat dwars...
Ja! een aanval, die kreeg ze om 20.00 's avonds. Snel lekker in bedje gelegd en hopen op een rustige nacht...
Maar helaas, die rustige nacht kwam er niet. Om 2.30 uur was ze wakker.
Er zat zoveel onrust en spanning in dat lijfje. Kletsnatte handjes had ons grietje, haar ademhaling was compleet op hol, hijgend lag ze naast me.
Ik heb verschillende malen geprobeerd haar in slaap te krijgen maar het lukte me niet. Verschrikkelijk.
Ze is wakker gebleven en heeft Teletubbies liggen/ zitten kijken.
En ik, ik viel steeds even in slaap om vervolgens weer wakker te worden van gehijg of een dvd die afgelopen was...
En ondertussen vroeg ik me af...., wat gaat dat worden met Kerst?
Toch de snoezelkamer?
1 opmerking:
Lieve Martine,
onvoorspelbaar rett. Flexibele ouders. De liefste meisjes van de wereld. Deze combinatie maakt dat je toch intens geniet van de goede momenten en je op kunt laden voor die dagen dat het ander loopt dan je had gehoopt.
Mee op de pieken en door de dalen.
Wij wensen jullie een mooi 2013 toe.
Lfs Floortje en Yolanda
Een reactie posten