Even een berichtje over gisteren. Het dagje Efteling, waar ik eerder al over schreef.
Om 10.30 uur reden we in Kaatsheuvel het parkeerterrein op. Mich zette de auto neer, Fleurtje kreeg een giga aanval... O jee, wat nu?
We besloten toch een rondje Efteling te maken, misschien zou onze snoet in de rolstoel wel even in slaap vallen. (zoals altijd na een aanvalletje) En kon ze daarna goed genieten...
Na een fantastische ontvangst hebben we rustig door het park gewandeld. Maar ons snoetje ging niet slapen, dit vond ze toch wel erg leuk en gezellig. Met een, in en in wit bekkie, zat ze stilletjes te genieten. We hebben het sprookjesbos gedaan, waar ze de zingende paddestoelen en het sprookje van Roodkapje echt heel erg leuk vond.
Het bootje varen en de nostalgische draaimolen waren ook echt haar ding. We hebben genoten op het terras, waar Fleurtje van een wildvreemde mevrouw nog een bling, bling sleutelhanger kreeg.
Verder veel contact gehad met mede Rett moeders en meiden. Het was een superdag, voor herhaling vatbaar, maar dan wel met een Fleurtje in topconditie.
Eenmaal thuis kreeg ons meisje weer een aanval. De nacht was onrustig en ook vanmorgen volgde nog een aanvalletje. De hele dag heeft ze op haar snoezelbedje gelegen. Ze had koorts en was echt helemaal van de leg.
De tol die ze moest betalen, vanwege gisteren? En ja hoor, daar komt het schuldgevoel weer om de hoek. Hadden we direct terug naar huis moeten rijden? Geen rondje Efteling moeten doen? Maar ze heeft toch wel genoten? Was het anders vandaag wel goed gegaan?
We weten het niet... en hebben gisteren die keus gemaakt...
Slaap nu maar lekker snoet, je hebt het hard nodig...
1 opmerking:
Hallo familie, volgens mij is het juist jullie kracht dat jullie zo goed kunnen genieten. Weg met dat schuldgevoel! Misschien dat het op korte termijn soms wat minder uitpakt maar op lange termijn is dit waar jullie allemaal je energie uithalen (en waar je pretoogjes mee kweekt, zie hierboven). Liefs, Klaske
Een reactie posten