Doe een Wens

Het was fantastische dag, afgelopen vrijdag. Fleurtje's Doe een Wensdag!
Fleur had redelijk goed geslapen en was met haar juiste beentje uit bed gestapt.
Mich en ik waren best heel erg gespannen, voor wat er zou komen. Maandenlang hadden we hier naar uitgekeken en over gefantaseerd.

Om 9.00 uur kwamen de oma's en opa bij ons binnen vallen. Fleur zat nog lekker aan haar boterhammetje. Natuurlijk hadden we haar verteld dat dit een bijzondere dag zou worden, speciaal voor haar. Ze vond het leuk die drukte op de vroege ochtend.
Al snel kwamen Wim, de wensvervuller en Loes, de wenshaler van het eerste gesprek, ons ophalen. Voor Fleur hadden ze een kadootje meegenomen. Pip, het knuffelhondje uit het boek van Woezel en Pip.

Met z'n allen gingen we in de auto. Richting Apeldoorn...
Het was net een schoolreisje, Loes toverde drankjes, koek en snoep uit een tas, Fleur zat te genieten bij het raam en onderweg kregen we hints wat we zouden gaan doen. "Neem je zwemspullen mee, maar ik verklap niet waarom".
Onderweg kreeg Fleur nog een kadootje, nu was het knuffelhondje Woezel. Zo leuk, ook deze kreeg gelijk een kusje van haar.
Het enige wat we onderweg te weten kwamen was dat we gingen relaxen...nou ja, heerlijk toch!

Na een drie kwartier kwamen we aan bij Park Spelderholt in Beekbergen.
Fleurtje werd echt als eregast ontvangen. Haar persoonlijk gastvrouw was Nena, een schattig grietje met het Down Syndroom. Ze had direct een klik met Fleur en aaide haar over d'r koppie. Het liefst was ze er de hele tijd naast blijven staan. Zo aandoenlijk...
We zouden eerst lekker koffie gaan drinken. Op de tafel stond al een bordje: "Gereserveerd voor Fleur".
Loes kwam opeens met een taart op de proppen met de afbeelding van de Teletubbies erop. Fleur vond het mooi en riep direct "Noo-noo". We hebben er heerlijk van gegeten.

Na de koffie mocht Fleur relaxen. Ze hadden daar een hele grote, prachtige snoezelruimte. Die hadden we helemaal voor ons zelf.
Je kon het zo gek niet bedenken of het was er. Bubbelbuizen, lichtslierten, een mega waterbed, snoezelpodia, projectors, watervallen, muziek en allerlei ander snoezelspul. Echt te gek! We hebben daar heerlijk gelegen, alles bekeken en gekletst. Ons moppie had erg veel aandacht voor de lichtsliertjes en pakte ze steeds weer vast, heel actief. Ik had verwacht dat ze wel even een tukkie zou doen, maar nee hoor... al die aandacht was veel te leuk.

Na het snoezelen was het tijd voor de lunch. Vooraf een kopje soep en daarna een uitgebreid buffet.
Wim nam Fleurtje onder zijn hoede en gaf haar de soep en haar boterham. Zo kon ik ook rustig een hapje eten. Die kleine donder liet het goed toe maar stak wel haar neusje in de lucht, zodra Wim contact met haar maakte, haha. Gastvrouw Nena zorgde ondertussen goed voor ons, ze schonk de drankjes in en hielp bij het buffet. Toen ze klaar was nam ze afscheid van Fleurtje, ze zei lieve woordjes en aaide haar over haar wangetje. Dit was zo ontroerend...

Na het eten mochten we gebruik maken van het zwembad. Geen schreeuwende en spetterende kinderen, want ook nu hadden we het "alleenrecht". Het was gezellig, opa en oma zwommen ook mee en Wim en Loes ook. Fleur had het prima naar haar zin, ze was niet heel uitbundig maar genoot zichtbaar. Het was prima voor elkaar, lekker een dag weg maar toch in het rustige tempo wat Fleurtje zo goed doet. En die dingen doen die zij ook echt leuk vindt. Goed geregeld, hoor.

Na het zwemmen hebben we nog wat gedronken en kreeg ons meisje alweer een kadootje. Leuke balletjes, ja ja, ook van Woezel en Pip. Dit is wel echt een verwendag zo, zeg! Wat een kadootjes.
Wim had  trouwens gedurende de dag steeds telefonisch contact met het thuisfront. Bij ons thuis was namelijk ook iemand aanwezig van de Doe Een Wens Stichting.
Want de echte wens van Fleurtje zou in vervulling gaan, een plekje om te relaxen, een heerlijk waterbed!
Waar snoetje op kan liggen als ze onrustig is, als er zoveel spanning in haar lijfje aanwezig is. Het water en de warmte kunnen bijdragen aan een stukje ontspanning.
Althans, zo gaat het op schooltje vaak wel, in de snoezelruimte. Het is dan ook niet bedoeld om 's nachts in te slapen maar echt als ontspanning overdag.
Wim had ons al eerder toevertrouwd dat dit bed er ging komen. Te gek, he?!
Het bed komt beneden in haar andere kamertje te staan.

We vonden het dan ook niet erg weer terug naar huis te gaan. We waren benieuwd naar de reactie van Fleur, op dit lekkere bedje.
Op de terugweg heeft Fleurtje even een dvd'tje gekeken, de eerste die dag. Ze was toch wel wat moe geworden maar was nog steeds vrolijk en giechelig.

Thuisgekomen deed juf Loes, van de manege de deur open.
Ik was enorm verbaasd en riep uit:" Wat doe jij hier nou?". Bleek ze niet alleen te zijn maar stond het huis vol met mensen. Mensen die stuk voor stuk veel betekenen voor Fleur of voor ons. Vrienden (weer met kadootjes), de juf van school, Fleurtje's muziektherapeut, de 2 meiden van de manege (ook met kadootjes), een trouwe reageerder op m'n weblog, iemand van de krant enz.
Het zag er enorm gezellig uit, er hingen slingers en er stond een groot buffet klaar, van de plaatselijke catering. Echt heerlijk!
Fleur straalde en ging één voor één de mensen af, ze keek iedereen echt aan en je zag haar denken "He, ben jij er ook". Zo ontzettend leuk, ze lachte en was heel erg blij.
Mijn moeder zat in het complot en heeft dit echt goed geheim gehouden. Het overviel Mich en mij, dit hadden we niet verwacht en we vonden het supergaaf.

Wim en Loes nodigde ons uit naar Fleur haar kamertje te komen. Met z'n allen liepen we daarheen. De muziekjuf zat in het halletje gitaar te spelen. Dit was zo'n bijzonder moment, de tranen liepen over m'n wangen. Ja ja, de emotionele kip.
Voor de deur hing een touw met ballonnen en Fleur mocht het doorknippen. Haar kamertje was geopend! De deur schoof open en we zagen overal lampjes, op het plafond en de muren. Er hing een projector en Fleurtje liep direct naar de muur om te kijken. Overal waren groene en rode sterretjes te zien. Ze vond het prachtig!
En daar stond haar waterbed, opgemaakt met kussens van de Teletubbies en een Teletubbie overtrek. Ze ging er lekker op liggen en keek eens goed om zich heen. Ondertussen kwam de muziekjuf er met de gitaar bij zitten en zong voor Fleurtje nog een liedje. Wat een emotioneel moment. Wat een schat van een mens...

En die meid van ons heeft niet alleen een waterbed gekregen.
Er hing dus een projector, er was een audiosetje voor rustgevende muziek, een aromatherapie apparaatje, prachtige lampjes met allerlei kleuren en er hing een tv aan de muur. Daar zat een dvd in van een aquarium, ook erg rustgevend. Verder hing er nog een schilderij en kapstokje van Woezel en Pip en lag er nog een hele stapel boekjes.
Wat een enorme verwennerij. Hier waren mensen de hele dag bezig geweest om voor ons snoetje een prachtig kamertje te maken. Van het klusbedrijf had ze nog een knuffel gekregen, zo lief!
Het is echt zo mooi geworden en het was zo'n verrassing, voor ons en voor Fleur.

Rond 21.00 uur heb ik snoetje naar bed gebracht.
Tijdens het voorlezen rolde ze naar me toe en viel heel tevreden in slaap.

Mich en ik hebben nog lang na zitten genieten, we hadden alletwee een brok in ons keel en tranen in de ogen. Van een vriend van Michel hadden we een cd gekregen met zelf uitgezochte nummers, die allemaal betrekking hadden op Fleur of op ons. Tranen met tuiten dus....

Het was een leuke dag met een fantastisch mooi slot.
De manier waarop Fleur hier thuis binnen kwam en reageerde, al die lieve mensen die dit mogelijk hebben gemaakt, die ons verrast hebben, die hier gewerkt hebben. Die geheimpjes hadden...
Allemaal heel, heel erg bedankt, dat jullie dit mogelijk hebben gemaakt voor ons liefste prinsesje!

Zie voor het krantenartikel: http://www.stadtiel.nl/page/Plaatsnamen/Tiel/De-wens-van-Fleur-gaat-in-vervulling.584367.news