Schatje,
Maandag had ik je eerder uit schooltje gehaald. Die rett-aanvalletjes hebben je nog flink parten gespeeld.
Nadat ik je lekker vroeg in bed had gelegd, heb je de hele nacht doorgeslapen.
De volgende ochtend om 5.30 uur werd je wakker. Ik droeg je naar ons bed en legde je lekker naast me, in de hoop dat je nog even je oogjes dicht deed.
Jammergenoeg kreeg je weer een aanval en ja, daarna viel je weer in slaap. Maar zo had ik het niet bedoeld, snoetje...
In de loop van de ochtend kreeg je er weer één. Het was voor het eerst dat je 2 dagen achter elkaar dit liet zien. Ik twijfel ook weer zo tussen epilepsie en ademhalingsaanvallen..
En ook had ik weer zorgen, je bent zo kwetsbaar op deze momenten. Je lipjes kleurden regelmatig blauw, je handjes zaten van de spanning strak in elkaar, je kon niets vastpakken en je vingertjes niet strekken.
Je had geen kracht op rechtop te zitten, dus lag je zielig en witjes op de bank.
Lief meisje, het viel weer niet mee... het was zwaar voor je, deze 2 dagen...
Dinsdagavond viel je pas om 21.30 uur in slaap en je was om 3.00 uur weer wakker.
Klaarwakker...je hebt daarna ook niet meer geslapen... Gaap..
Gelukkig ging het weer goed met je en was je weer vrolijk, je trakteerde me constant op een grote lach.
Ha, gelukkig! Het zit er weer op..., voor pak 'm beet..., een maandje.
Je bent een dapper snoetje, hoor. I love you!
xxxMama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten