-vervolg, een goed begin

Maandagmiddag dus nog een keer naar de huisarts geweest.
Oma ging even mee. Jas en schoenen aan, Fleur haar pantoffeltjes aangedaan en in een warme deken gewikkeld. Klaar om te gaan.
Op de valreep een hoestbui van Fleurtje wat overging in overgeven van voornamelijk veel slijm.
He ja, over een kwartier moesten we bij de dokter zijn. Snel alles schoongeboend, nieuwe deken gepakt en hup in de auto. Fijn dat oma er was om te helpen!
Ons meisje was zo ziek..., wit en slap zat ze bij oma achter in de auto.
Alles is nog een keer nagekeken..., keeltje, oren, longen. Niet echt iets verontrustends te vinden. Wel veel slijm op de borst en rochelen. Het ziek zijn kwam waarschijnlijk toch van de luchtwegen vandaan. Starten met antibiotica en als het met een dag slechter werd, direct contact opnemen.

Fleurtje vond alles best. Als een poesje krulde ze zich op, op mijn schoot. Af en toe vielen haar oogjes dicht.
Toen we terug kwamen van de huisarts viel ze direct in slaap. Het was 17.00 uur en het had haar zoveel energie gekost. Na een uurtje hebben Michel en ik haar in bed gelegd, schone luier aangedaan en aangesloten op de pomp voor de sondevoeding. Fleurtje werd er nauwelijks wakker van. Dit is niets voor onze meid. Ongerust zijn we de nacht in gegaan.

Dinsdagochtend ging het al ietsje beter. Even lekker gebadderd en toen weer geslapen. Eten en drinken wil ons dametje al een paar dagen niet. Fijn dat de sondevoeding er is, dat is een zorg minder.
Koorts was gezakt en er kwam weer wat meer leven in.
De huisarts belde nog om te informeren hoe het met Fleur ging. Ze was zo ziek gisteren, vandaar... Dit telefoontje verbaasde ons, we wonen tenslotte niet in één of ander klein dorpje. Maar het voelde wel heel erg goed, natuurlijk!

's Middags heeft oma nog even opgepast zodat ik effies wat tijd had voor boodschapjes en zo.
Fijn hoor mam, dat je zo dichtbij bent!
Fleurtje kreeg later op de dag al weer wat praatjes en ja hoor, ook de handjes gingen weer wringen. Normaal zijn we daar niet zo blij mee, omdat ze ze helemaal kapot wringt, maar nu stonden we te juichen. Ons Fleurtje komt er weer bovenop!

Woensdag nog een extra dagje uitgeziekt bij opa en oma. Flink vertroeteld!
Moppie is inmiddels weer helemaal opgeknapt maar heel, heel erg moe.
En dat zal nog wel even zo blijven, het hakt er toch in....
en niet alleen bij haar...want wat een zorgen kun je hebben om je meisje....