Reservewieltje

Ha gelukkig, de feestmaand ligt weer achter ons.
Die drukte, onregelmatigheid en de stress of Fleur alle "feestjes" wel leuk gaat vinden, is voorbij.
We gaan weer lekker in het normale ritme, het nieuwe jaar in.

En dat we in het ritme zitten weten we. Er moet weer van alles geregeld worden.
Een brief van de logopediste, om de zgn. praatknoppen van Fleur aan te vragen. Een contract in verband met de muziektherapie. Er wordt een extra x:pandastoel goedgekeurd voor op het kinderdagcentrum.
We maken een nieuw behandelplan met de fysiotherapeut en er komt iemand voor de fietskar van Fleur. Het blijkt dat ze met haar handjes aan de wielen kan komen. Lijkt me niet echt slim, als haar papa met 25km per uur (haha) door Tiel en omstreken fietst...

Ook zijn we vorige week in het Wilhelmina Kinderziekenhuis, in Utrecht geweest. In overleg met de dietiste en de kinderarts inTiel, hebben we besloten dat Fleur toch een PEG-sonde krijgt.
De operatie wordt dus in het WKZ gedaan en we hadden een afspraak met de kinderchirurg en de anesthesist.
De kinderchirurg vond het een goed plan. Fleur komt gewoon niet aan en ze heeft die extra's hard nodig.
Het grappige is dat Fleur al een paar weken erg goed eet. Alsof ze voelde dat we een afspraak hadden!! Maar helaas weten we dat dat ook zo weer afgelopen kan zijn. En de dingen die ze meer eet, zetten geen zoden aan de dijk. Ze was niet eens aangekomen!
We hebben afgesproken dat Fleurtje na de voorjaarsvakantie (we gaan dan een weekje op wintersport) geopereerd wordt. Begin maart dus, kunnen we er nog even aan wennen...

Maar volgens de specialist moesten we het maar zo zien:
Fleur krijgt een reservewieltje, als het niet nodig is gebruik je 'm gewoon niet en
als het wel nodig is, heeft onze meid 'm altijd bij zich.

Tja, als je het zo bekijkt..