Papa-dag

Lieve Fleur,

Nu eens geen berichtje van mama, maar van papa.
Het was immers “papa-dag”.

Afgelopen zaterdag ging mama samen met oma naar oma-oma (de oma van mama) in Heerlen.
Ze vertrokken al om 9 uur en zouden pas in de avond terug komen.
We hadden dus de hele dag voor ons, iets waar papa zich altijd echt op kan verheugen.
Wij, alleen met z'n tweeën … komt helaas niet vaak voor.

De dag kon niet beter beginnen, mama was nog niet weg of jij was al moe.
Heel vervelend hoor, haha, moest ik samen met jou het grote “papa en mama bed” in. Eerst even knuffelen en daarna, elkaar vasthoudend, in slaap vallen. Na 1,5 uur werd je wakker, een beetje verkeerd, je was wat onrustig en een beetje angstig. Maar na een half uurtje ging het weer goed met je en werd je langzaam aan weer vrolijk.

Het was tijd om je te gaan wassen en je aan te kleden. Dat ging ons goed af, dat doen we wel vaker samen. Alleen moest papa nu ook je haren in een staart doen. Iets wat mama normaal doet, maar ik had een duidelijke opdracht mee. Ik vertelde je dan ook, dat ik je haren, van mama in een staart moest doen en ik benieuwd was of dat ging lukken … je begon al wat te giebelen en ik deed mijn best. Maar wat ik ook probeerde het lukte maar niet en jij maar lachen en lachen. Je liet je telkens als ik het bijna voor elkaar had, op bed vallen, zodat ik weer opnieuw kon beginnen. Wat een feest, na 10 minuten gaf ik het maar op en zag je haarband liggen, dat bood gelukkig uitkomst. Je haar zat prachtig en dit was lekker makkelijk.

Vervolgens zijn we lekker naar beneden gegaan, de keuken in. Jij op je mooie eigen stoel en papa druk eten en drinken maken. Daar hebben we samen lekker gegeten, je buikje gelukkig weer helemaal rond.

Het was mooi weer dus we zouden samen naar buiten gaan, een stukje wandelen in de zon.
Papa ziet altijd dat mama jouw sokken over je broek doet en dan je laarzen pas aan.
"Dat moet ik toch ook kunnen", riep ik tegen je…. Maar ook daarmee had jij alweer gauw door, dat papa nog wel wat kan leren, van de dagelijkse dingen die mama doet. Ik kreeg je broek maar niet in je sokken en de laarzen aan, jij maar weer giebelen, lachen en “trappelen” met je beentjes… dan maar de laarzen aan en je broek eroverheen. Zo, ook weer geregeld, dacht ik.

We hebben toen lekker buiten gewandeld, je hield het lang vol.
Daarna lekker in de auto gestapt en naar andere oma gereden. Oma was natuurlijk weer erg blij om je te zien en alles werd weer uit de kast getrokken om jou te laten eten en drinken. Heerlijk vind je dat en ook daar heb je je weer prima vermaakt, we zijn wel 2 uurtjes gebleven en dat zonder DVD.
Wat is oma trouwens trots als jij naast haar op de bank komt zitten, samen arm in arm.
Een pracht gezicht !

Het was inmiddels al weer einde van de middag dus we moesten maar weer eens gaan.
We hadden de auto van opa bij ons, 170 pk onder de kap. (sorry, ik blijf een beetje autogek).
Papa had jou lekker voorin gezet en wilde toch even zien hoe snel die auto optrok. Maar wat ik niet verwacht had, hoe harder ik optrok, hoe harder jij ging lachen. Ja, dit vonden wij samen prachtig !
Dus toen maar een extra rondje over de snelweg gepakt richting huis. In iedere bocht hing jij half uit je stoeltje en maar lachen, hoe harder hoe beter, wat hadden we samen een lol.

Thuis moest papa wat te eten voor je maken. Ik wilde jou weer eens wat anders dan normaal geven. Het werd toen een gebakken eitje met ham eronder, op een witte boterham met een dikke laag boter. Iets wat je nog nooit gegeten had. Ik was benieuwd… en ja hoor, mevrouw vond het lekker, je zat er heerlijk van te smullen en papa was (weer) helemaal trots.

Tegen bedtijd aan zijn we samen op de bank gekropen, DVD-tje aan, wat te drinken erbij en uiteraard een flinke berg snoep en wat fruit, daar krijg jij nooit genoeg van.
Na een uurtje, aan ons vaste ritueel voor het slapen begonnen. Eerst jou lekker omkleden op je mooie witte bed terwijl ik liedjes zing en jij zachtjes zit te lachen. Daarna nog even naar het “papa en mama” bed om nog even te knuffelen.
En dan, dan is het tijd om jou als een lieve, kleine, baby Fleur naar je eigen kamertje te dragen. Daar gaan we samen in bed liggen en een boekje lezen, het boekje van Bobbi. Een verhaaltje over de papa van Bobbi, die pannenkoeken gaat bakken. Jij helpt mij dan met lezen, want zodra het woord “papa” eraan komt, begin jij dat al hard te roepen.
Overigens, het woord papa heb ik denk ik 1632 keer gehoord vandaag, maar ik kan ook de tel zijn kwijt geraakt en kan het dus iets meer zijn.
Na het lezen houd ik je lekker vast en roep jij nog een paar keer papa, maar dan, vlak voor het slapen gaan is het laatste wat je heel zachtjes zegt: mama…. Prachtig toch…!

Trots en voldaan loop ik de trap af, zomaar een eenvoudige dag samen met jou.
Maar ooohhhh, wat ben ik gelukkig.

Ik hou van je Fleur!
Liefs,
Papa