Donderdag 10 april 2003 om 8.05 uur. Eindelijk ben je daar dan. Onze kleine Fleurtje Neri!!
Na ruim 3 jaar vol onderzoeken, hoop, wachten en verdriet ben jij met behulp van IVF gekomen. En wat zijn we blij en trots. Een dochter!!! Een dochter die ons had uitgezocht om voor haar te zorgen.
Een dochter waar ik mee kan tutten, knutselen, koekjes bakken en later mee kan winkelen. Ja, een dochter...
Je bent een lieve baby, je huilt alleen wat als je honger hebt. Je slaapt veel, wel heb je al snel moeite met in slaap komen. Dan wiegen we jou net zolang totdat je heerlijk in dromenland bent. We knuffelen wat af met je (nog steeds, hoor). Je bent wel snel bang voor harde geluiden en als ik je oppak uit de box, sla je van schrik je armen wijd open.
De eerste acht maanden gaat je ontwikkeling volgens "het boekje". Je bent wel wat trager maar het valt nog binnen de lijnen. Je houdt er niet van om op je buik te liggen en ook het omrollen kan je niet plezieren. Speelgoed heeft je interesse niet zo, je hebt liever een theedoek om mee te rommelen. Na je achtste maand gaat je motorische ontwikkeling niet veel verder, je kruipt niet en ook optrekken tot staan doe je niet. Wel zeg je al wat woordjes. Met anderhalf kun je nog steeds niet kruipen (ah joh, dat slaat ze gewoon over..) en ook alleen staan lukt je niet. Je kunt wel aan de hand lopen. Op het consultatiebureau zegt de arts dat je gewoon bij die 20% hoort die niet zo snel is. Geen zorgen, mevrouwtje! Maar,eigenwijs als ik ben, ik wilde toch een verwijzing naar de kinderfysiotherapeut. Ergens had ik een gevoel dat het allemaal niet klopte. En toen begon het balletje te rollen.
De fysio heeft veel interesse in je. Ze merkt op dat je weinig met je handjes doet, al helemaal niet veel met rechts. Dat je blijft zitten zoals je neergezet bent. Je zit trouwens niet op je billetjes maar op je onderrug. Je maakt wel goed contact maar zit ook veel in je eigen wereldje. En je evenwicht houden kan je niet, maakt je zelfs heel angstig. Je enige interesse in speelgoed is de bal en boekjes. (nu nog steeds) Ook heb je een Nijntje-knuffel die je stevig! vasthoudt. Je hebt links een goede handfunctie, je kan zelfs dummie's of rozijntjes van tafel pikken, tussen duim en wijsvinger. Je praat niet veel, je kent wel een stuk of 15 woordjes.
Vlak voor je tweede verjaardag was ik met je bij de huisarts. We wilden een foto van je heupen laten maken en kwamen om een verwijzing. Deze alerte arts keek aandachtig naar je en zei tegen mij: "Ik wil dat je een afspraak maakt met de kinderarts, ik zie iets aan je dochter maar kan er niet de vinger opleggen". Er klopte iets niet volgens hem. De zenuwen gierden door mijn keel, zie je wel dat er iets mis is met Fleur!! Overstuur ben ik met je naar huis gegaan en heb de afspraak bij de kinderarts gemaakt.
Eind maart 2005 bij de kinderarts. Zij zag ook wel iets aan je, maar was niet overtuigd dat er iets mis was. Misschien stonden je ogen net als bij mama wat dichter bij elkaar...!!?? huh? Toch werd een onderzoek naar stofwisselingsziekten en chromosomen-afwijking ingezet. Uitslag over 3 maanden.
In juni 2005 komen we met je bij het ontwikkelings-spreekuur in het ziekenhuis. Hier zit de kinderarts samen met de fysio, revalidatie-arts en een logopediste. Je moet laten zien wat je kan. Ook vragen ze maar door over je ademhaling. Je maakt namelijk je buik helemaal bol. Doe je dit altijd zo? De uitslagen van het bloedonderzoek hebben niets opgeleverd. De kinderarts heeft opeens een idee maar, wil dit nog even verder uitzoeken en de literatuur raadplegen. Als ze eruit is zou ze contact opnemen. Tjeemig, wat is dit nu weer...? Wat is er toch aan de hand met ons lieve meisje? We houden zoveel van je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten