Tandarts

De zenuwen gieren al een paar dagen door mijn lijf.
Ik ben steeds misselijk... en Michel vraagt maar of ik soms zwanger ben ;-)
Dat zou leuker zijn dan wat Fleur te wachten staat....

Morgen hebben we een afspraak in Nijmegen.
Ons snoetje krijgt een gebitsbehandeling. Er moeten 2 gaatjes gevuld worden, haar gebit wordt helemaal gereinigd en de kiezen worden gesealed.
Nou spannend....hoor ik je denken... Maar dat is het wel....

Dit alles wordt namelijk onder narcose gedaan. Fleur laat zich al moeilijk poetsen (ja! ook door de zeer ervaren tandarts ;-)
Dus laat staan dat deze behandeling zomaar gewoon, zonder iets, gedaan kan worden.

Morgen is ze dus aan de beurt. En ik zie er zo tegenop.
Vanaf vannacht 00.00 uur moet ze nuchter blijven. Tot 2 uur van tevoren mag ze alleen nog wat thee of water.
Geen banaantje dus, als ze morgenochtend wakker wordt... dat zal een hoop protest geven. Ons grietje is namelijk heel errug hongerig, op dit moment.
Meisjes van bijna 12 jaar, in de groei.. dan weet je het wel!

Maar dat is niet het spannendste. Hier draaien we onze hand niet voor om.
Het moment van de narcose. Het kapje wat tegen haar wil, op haar mooie toetje wordt gehouden.
De angst en onzekerheid in haar oogjes, ik weet het nog van de vorige narcoses. Dat doet zo'n pijn... ik vind het zo naar om te zien.
Alles zou ik ervoor over hebben om het van haar over te nemen. (en opa ook hoorde ik vanmiddag..)

Maar het moet. Het is niet anders.
Het is verdrietig, dat zoiets simpels, zo ingrijpend plaats moet vinden.

We zullen je morgen de hele dag vertroetelen, kleine lieve blonde snoet.
Je bent ons allessie, als je dat maar weet!

xxx

Winterdip

Het kuurtje voor de blaasontsteking had goed gewerkt bij Fleur. Na een kleine week hebben we weer urine gebracht en dat bleek bacterie-vrij! Fijn!

Maar helaas is ons poppie nog niet in goede doen.
Fleurtje bleef het "zwaar" hebben. Niet vrolijk, niet blij en dus veel mopperen en nog meer onrust. Slechte nachten en ook slechte avonden omdat ze door de onrust niet in slaap kan komen...

Na de griep en de blaasontsteking kwam er opeens weer lichte koorts en een hardnekkige verkoudheid.
Dus was ons grietje weer dagen thuis. Dit leek ze wel heel prettig te vinden en zo hadden we weer een heel lief patientje.
Een beetje op de bank tv kijken. Wat voorgelezen worden, een kopje thee met honing. Samen een tukkie doen, lekker uitgebreid badderen.... ja ik denk dat mijn snoet het wel fijn vond, dat cocoonen...

Het is heerlijk om de zorg (en zorgen) te kunnen delen met Michel. Zijn aandeel in de verzorging is dan ook heel groot. Dat is super fijn!
In het weekend hebben we de dagen een beetje verdeeld. Als de een voor snoetje zorgt kan de ander even iets voor zichzelf doen. Dat is voor beide prettig.
Ook de avonden en nachten worden op die manier "verdeeld".

Ik mag dus helemaal niet klagen, met zo'n ... hoe noemen ze dat.... toegewijde vader, in huis?!
Maar soms vliegt het me aan.
Dagen lopen tobben over het hoe en waarom?
Die verschrikkelijke onrust waar je totaal geen invloed op kan uitoefenen.
De avonden dat we apart eten omdat de ander bij ons meisje zit/ ligt..
De nachten dat we samen in een bed slapen zijn op het moment weer spaarzaam.

Het idee dat je niet weet wanneer dit ooit eens eindigt, vliegt me ook aan. Moeten we dan nog 40 jaar op deze voet verder... bij wijze van spreken? Tijdens deze moeizame weken moeten we oppassen dat we niet heel negatief en verbitterd gaan doen... dat sluipt er dan heel gauw in.

Het is helemaal niet erg om de hele dag voor Fleurtje te zorgen... in tegendeel.
Maar aan het eind van de dag verlang je dan toch wel naar een rustig avondje op de bank... en als dan de poppenkast pas echt begint, trekt je dat wel leeg.

Gelukkig mag snoet nog steeds regelmatig bij opa en oma logeren, zodat we wel samen kunnen eten en in een bed kunnen liggen.
Gelukkig gaat het in het logeergezin ook heel goed, zodat we daar ook van mogen profiteren.

Het wordt, denk ik, tijd voor lekker weer. Weg met die winter, kom maar op met de lente!
Daar krijgen we allemaal weer nieuwe energie van!