Afscheid

Afgelopen vrijdag was dan het afscheid van Oma-Oma in Heerlen.
Ze werd in besloten kring herdacht en we zouden met een mannetje of 23 zijn.
Fleurtje ging met ons mee, ze hoort er tenslotte toch ook bij.

Maar spannend was het vantevoren wel... Hoe zou ze reageren, kon ze omgaan met de sfeer daar, wat als ze ging gillen...
Iedereen zei dat ik me niet druk moest maken, we waren toch onder elkaar..?! Michel zou ons snoetje onder zijn hoede nemen, zoet houden met lekkere snoepjes en als het niet goed ging, lekker buiten met haar gaan wandelen. Oke dan, ik geef het over.........
Na een zenuwslopende rit van bijna 2 uur (de bouwvakvakantie was die dag begonnen) kwamen we bij het uitvaartcentrum. We hadden Fleur verteld dat er vandaag een soort feestje was, maar dan wel een afscheidsfeestje en dat er muziek zou zijn en er verhaaltjes verteld zouden worden. En dat Oma-Oma er niet bij was omdat ze nu een sterretje is.
Fleur was verheugd alle mensen te zien en vooral dat opa en oma er waren. Hoe kan dat nou, zo'n eind van huis???

Tijdens de herdenking ging het hartstikke goed. Ze zat lekker naast Mich te smikkelen. De muziek kon haar niet zo bekoren, tja dat was dan ook geen Dirk Scheele, haha.
Ik zat er een paar stoelen verderop en hoorde haar hijgen en goochelen met haar ademhaling. Dan valt je pas op hoeveel geluid ze produceert.
Regelmatig riep ze "Mama"... Ik ving haar blik dan even en gaf haar een dikke knipoog. "Je doet het goed, meisje"...
Tijdens de speech van oma zat ze aandachtig te luisteren. Dat vond ze wel wat! En ook de woorden van de uitvaartverzorger konden haar wel boeien.
Toen tijdens de muziek de woordjes "Mama" geen effect meer hadden ging ze over op het repertoire "Papa". Zo schattig...
Ik had me er maar bij neer gelegd, Fleur is Fleur en dit is ook haar afscheid.

Na afloop gingen we nog even langs de kist. Ik pakte de foto van Oma-Oma die er op stond en liet 'm aan snoetje zien. Ik vertelde haar dat Oma-Oma er nu niet meer was en aan de hemel schitterde.
Fleur keek aandachtig van de foto naar de kist, en toen naar mij. Toen nog eens naar de foto, lachte en liep door. Ik heb er zoveel voor over om te weten wat  ze toen begreep of dacht....

Na de dienst hebben we in een restaurant lekker koffie gedronken en broodjes en vlaai gegeten. Fleur zat aan het hoofd van de tafel en vond het wel wat. De sfeer was ontspannen en er werd een hoop gekletst.
Nadat ze met opa buiten had gewandeld ging ze met oma alle mensen langs. Bij iedereen bleef ze even staan, wachtend op een lief woord, een aai of een zoentje. Wat is het toch een schatje, al zeg ik het zelf...

Nadat we nog even in het huisje van Oma-Oma waren geweest reden we terug naar huis.
Alle drie moe, de spanning die van ons af viel maar ook het koppie vol van alle indrukken en verhalen.
En dat laatste zorgde er waarschijnlijk voor dat ons snoetje pas om 22.15 in slaap viel, terwijl ze al om 19.30 uur op bed lag.
Ze was erg onrustig en hijgerig. Ook niet zo gek he, na zo'n lange, intense dag...?!

Je hebt je goed gehouden, Fleurtje. Ik ben heel erg trots op je!
En ook op Mich, die ervoor zorgde dat ik echt afscheid van oma heb kunnen nemen.
Ik hou van jullie tweetjes!

Een sterretje erbij

Oma-Oma is gisteren een sterretje geworden...
en gaat boven aan de hemel net zo schitteren als ze hier op aarde gedaan heeft...

Kleine meisjes..... worden....

Precies vijf en een half jaar geleden ging ons snoetje naar het kinderdagcentrum.
Een paar maandjes voordat ze 3 jaar werd. Een zielig meisje, die moest huilen als ik daar wegliep.
Die met een verdrietig snoetje in haar groepje zat. Groepje Blauw, met hele lieve juffen.
Heel langzaam hebben we het opgebouwd, eerst een paar uurtjes, dan een ochtendje of middagje, driekwart dag...
Pas na een jaar was ze helemaal gewend en vond ze het leuk om daar heen te gaan.

Groep Blauw is een instroomgroep. Er zijn daar door de jaren heen, heel wat kindjes binnengekomen en weer doorgestroomt naar andere groepen of schooltjes. Soms was het er druk en zat de groep vol, dan was het weer rustiger en kregen de kindjes extra veel aandacht.
Omdat Fleur zo heeft moeten wennen en erg aan de bekende leidsters "hangt", mocht ze daar steeds blijven. Tot nu......

Snoetje is de grootste en de oudste. Het wordt druk op de groep en er komen na de zomer weer nieuwe kindjes. Dus eigenlijk wordt het tijd dat Fleurtje gaat doorstromen. Ze past niet meer op groep Blauw. Er komen daar steeds vaker hele kleine kindjes, soms nog geen jaar oud.
We merken dat ze het aan het ontgroeien is. Ze is wijs en lijkt daartussen erg groot.
Met de laatste zorgplanbespreking hebben we besloten dat ze na de zomer naar groep Rood gaat.
Maar niet van het ene op het andere moment...

Er werd een heel schema opgezet. Fleur zou eerst eens regelmatig daar binnenlopen. Dan eens even een kwartiertje met de kring meedoen, een uurtje... Dan een ochtendje of middagje. En alles met een van haar eigen juffen. Zodat ze toch een vertrouwd gezicht ziet.
Dus afgelopen weken heeft ze "stage" gelopen en dit ging hartstikke goed. Ontspannen, NIET zielig en af en toe bevestiging zoekend heeft ze daar gezeten.
In de grote meisjes- en jongensklas..., wat is ze trots als je dit tegen haar zegt.

En vorige week dinsdag kwam ik samen met oma haar ophalen. Juf M. vertelde hoe goed het gegaan was op de andere groep. Ik was daar blij mee en vrolijk liepen we naar de uitgang, snoet aan de hand tussen ons in. Maar vlak voor de deur draaide Fleurtje zich om en nam ons mee de gang in. Ze liep direct naar haar nieuwe groep en "liet" ons trots en lachend de klas en de badkamer zien. Alsof ze het zelf wilde vertellen, waar ze die dag geweest was. Prachtig, he?!!
Dat was best een beetje ontroerend. Het voelt bij haar dan toch goed.... anders doet ze dit niet. Wat een kanjertje! (later bleek dat ze hier wel eens een stukje van de Teletubbies had mogen kijken, vind je het gek dat die kleine aap het daar naar haar zin heeft...haha)

Afgelopen dinsdag is ze de hele dag op Rood geweest, zonder eigen juf.
En het is heel goed gegaan. Ze was vrolijk en ontspannen geweest. Had met een van de nieuwe juffen buiten gelopen en haar koppie omgedraait toen de bij groep Blauw naar haar zwaaide. Wat een loedertje, he? Maar ook zo geweldig leuk en eigenwijs!

Ik ben er zo blij mee dat het op deze manier gaat. Fleurtje is er denk ik ook echt aan toe. Wat dat betreft is ze hierin ook gegroeid. Kan makkelijker met nieuwe situatie's of nieuwe mensen omgaan.
Er is een last van me afgevallen... Zag er enorm tegenop.
Mijn meisje die na ruim 5 jaar haar vertrouwde plek (en de mijne..) en de allerliefste juffen moest gaan verlaten. Ik was zo bang dat ik haar weer verdrietig op een nieuwe groep moest achterlaten en dat het lang zou duren voordat ze weer op haar plekje zou zijn.
Compliment voor alle dames die dit zo goed aangepakt hebben!

Maar wat ik afgelopen weken heb gezien en gehoord, brengt me in een jubelstemming. De groep is plezierig en de juffen ook enorm lief. Hier laat ik haar met een gerust hart achter...om haar vervolgens 's middags weer snel op te halen!
Kleine meisjes........... worden groot!

Dat zit wel snor deel 2

Afgelopen vrijdag was het dan zover.
De geweldige actie van broertje Hans, voor Stichting Terre en dus ook indirect voor ons Fleurtje en de andere Rett meisjes.
Ik kon er zelf helaas niet bij zijn, mijn papa werd die dag geopereerd en ik wilde daar zijn, ook voor mijn mama.
Maar ik heb van horen zeggen, dat het fantastisch was. De sfeer, de opzet en het feit dat zoveel mensen die zich uit de naad gefietst hebben, voor dit goede doel.
De opbrengst was dan ook enorm. Wel 10.213,- !!
Stichting Terre maakt het mogelijk dat er een Rett centrum in Nederland geopend wordt, dus iedere euro is meegenomen. Maar dit bedrag is wel megagaaf!
Dus iedereen die hier aan bijgedragen heeft, klasse! Namens veel Rett meisjes en hun ouders, heel hartelijk bedankt!

Jaja, en dan nu broertje.
Bij een bedrag boven de x80 5000,- zou zijn grote trots, zijn snor eraf gaan. Daar was het tenslotte om begonnen.
En dus stond hij hier zaterdagmiddag op de stoep, en koud dat ie het had....haha.
Kijk zelf maar naar het resultaat....







Ik vind het je goed staan hoor, broertje. En ben blij met dit initiatief!