Voor het 5e jaar op rij, zaten we in het huisje aan het duin, in Egmond. Vorige week dus...., en wat hebben we genoten.
Zondag was er nog een flinke storm (en was het dus borrelen IN de strandtent), maar de rest van de week hebben we heerlijk OP het strand kunnen zitten.
Opa en oma stonden weer iets verderop, op loopafstand, met hun huisje op wielen.
Iets wat ons snoetje ook dit jaar weer erg interessant vond. Oma kwam haar regelmatig even halen en dan gingen ze samen het kampeerterreintje rond. Fleurtje wilde overal even buurten en nam glunderend alle complimentjes in ontvangst.
Klein "camping-sletje" van ons, haha.
Verder heeft ze met oma een middagtukkie in de caravan gedaan en zat ze onder de parasol, dvd's te kijken en at smakelijk haar campingbroodje.
En ondertussen maar gluren naar iedereen die voorbij kwam, prachtig toch!
In het huisje had ze het ook erg naar haar zin. Ze hoefde niet te wennen, wist het waarschijnlijk nog van vorige jaren. Liep zelf naar het toilet (met ons aan ondersteuning natuurlijk, net als thuis), als ze een grote boodschap moest doen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Goed he?
Verder verliepen de ochtenden lekker rustig. Taxi-opa was omgetoverd tot opa-bakker en kwam iedere ochtend verse broodjes brengen en de krant. Wat een luxe!
Na het ontbijt en een dvd wilde snoet vaak weer even slapen en gingen we samen terug in het grote bed. Daarna wassen en aankleden en een lunchbroodje en dan.... waren we eindelijk klaar voor vertrek.
Op maandag zijn we naar Castricum gefietst (Fje in de fietskar, achter opa aan). Het was warm en we hebben lekker met de voetjes door de zee gelopen en bij de strandtent in het zonnetje gezeten. Een hapje en drankje erbij en het genieten kon beginnen! Niet vervelend, toch?!
Dinsdag zijn we lopend naar Egmond aan de Hoef gegaan, door het dorp naar het strand. Fleurtje eerst een beetje mopperig in haar rolstoeltje. (erg slecht geslapen 's nachts)
Een vers visje aan de boulevard gegeten. En toen naar het strand... en daar had ons meisje het dan toch naar haar zin. Gelukkig maar!
De rest van de week iedere middag op de fiets naar het strand. Wat heeft die mop genoten, al was ze het grootste gedeelte van de week wel wat in haarzelf gekeerd. (iets wat de laatste weken vaker voorkomt) Ze was dit jaar een echte stille genieter, maar je zag het aan haar snoetje.
En wat hebben wij ook genoten, iedere middag op het strand, met de voeten in het zand tegen de strandtent aan, in de zon. Een Fleurtje die zich zo een paar uurtjes zonder dvd kon vermaken, als er maar iets te kijken en te snaaien was. (net haar mama...haha)
Op woensdag toen we naar het huisje terug gingen, attendeerde de eigenaar van de strandtent ons erop, dat er een kinder-strandrolstoel aanwezig was. Hij had ons zien ploeteren door het zand, Fleurtje loopt op dit moment niet erg goed, dus dat ging moeizaam.
De rest van de week hebben we dit ding gebruikt voor de transfers naar de zee en wat ging dat goed. Een uitkomst!
Die meid van ons liet zich als de koningin van Sheba, over het strand rijden.... Langs de zee vond ze het mooiste. Steeds keek ze naar de golven, die onder haar door kwamen en vond het prachtig.
De beste tip van de week!
En zo hebben een een reuze fijne week gehad. Samen met opa en oma!
En heeft onze snoet weer kunnen genieten van alle aandacht, waardoor ze deze week enorm moest afkicken... en ons enorm claimde. Maar het was het waard!
Geen minpuntje? Nou ja, eentje dan. Fleurtje viel 's avonds niet in slaap, waardoor xe9xe9n van ons uiteindelijk maar samen met haar, het grote bed in dook. Niet echt gezellig...
En ook presteerde die meid het, om niet door te slapen, waardoor we allemaal een beetje moe waren.
Maar ach, dat vergeten we dan maar snel.
De zon en de zee, die stralende snoet.... maken alles snel weer goed!
Pap en Mam, weer hartstikke bedankt, jullie zijn lief!
