Ja ja, het is al weer wat laat.
Maar ik wil toch nog even vertellen hoe het paasweekend hier verlopen is.
Zaterdag hadden we een moe, maar lief Fleurtje in huis. Het weer was natuurlijk schitterend en we hebben met z'n 3- tjes lekker buiten gewandeld.
Dit nadat Fleur samen met papa een middagtukkie van bijna 2 uur had gedaan. We moesten nog even een boodschap halen en op de terugweg hebben op het terras een ijsje gegeten. Fleurtje genoot zo van haar softijs en zei bij ieder hapje:"Mmmmmm". Zo lief!
Op weg naar huis zat ze heerlijk voldaan en ontspannen in haar rolstoel en thuis hebben we een lekkere pan groentensoep gemaakt. Papa heeft speciale "Prinsessenballetjes" gedraaid, zodat Fleurtje die makkelijk kon opeten. En weer zei ze bij iedere hap: "Mmmmm...".
En zo hebben we een beetje gekeuteld en genoten van de kleine momentjes dat het zo goed gaat met onze snoet.
Zondag zijn we bij bij opa en oma eieren gaan zoeken. Dit is echt een traditie. Het is tegenwoordig alleen geen eieren rapen, maar eieren gooien. Fleurtje pakt ze op, ruikt eraan en gooit ze dan weer weg. (zoals ze ook met haar speelgoed doet...) Maar nu moet je verdomd snel zijn om dat eitje op te vangen, haha...
Snoetje was eerst nog wat moe, maar na de heerlijke lunch van oma kreeg ze weer energie.
Ze zat zalig te snoepen van alle lekkers wat oma voor haar had gemaakt en gekocht. Op haar gemakje zat ze erbij en luisterde naar alle gekwek.
Na het eten liep ze nog vele rondjes door de tuin. Iedereen kwam wel een keertje aan de beurt om mee te gaan. En zoals ook ieder jaar was de vogeldrinkbak weer favoriet. Hier verstopt opa altijd een eitje in en Fleur weet dit inmiddels echt wel. Maar ook nadat het eitje uit het water gevist is, wappert onze snoet steeds als ze langs komt, door het water. Wat een lol heeft ze dan, haar oogjes staan ondeugend en ze doet quasi nonchalant. Echt een boefje!
En zo was eerste Paasdag een succes en heel gezellig!
Op tweede Paasdag hebben we rustig ontbeten, weer een tukkie gedaan en 's middags wilde we een stukje fietsen. Dus alles gereed, bandjes opgepompt, ingesmeerd, iets te drinken en eten mee voor onderweg en hopla.... gaan met die banaan..
Fleurtje in de fietskar.... en toen begon het. Protest van achteren.....
We hebben snoet uitgelegd dat we even een rondje om gaan, dat het zo'n mooi weer is en fietsen zo fijn is. Maar het ging nog niet van harte...
Mich heeft zich een bult gefietst, het viaduct over de snelweg over maar Fleurtje ging toen toch echt huilen. Dikke tranen kwamen onder haar zonnebrilletje vandaan. Hartverscheurend riep ze om Noo- Noo (hier bedoeld ze de Teletubbies) mee. Er zat niets anders op, terug naar huis. Mich mocht weer de "bult" over... Ha fijn, gelijk de paaseieren er weer afgefietst!
Met 10 minuten weer thuis....
Thuis heeft snoet dus lekker dvd gekeken en later op de middag zijn we naar oma Hoest gegaan. Hier kwamen de zussen van Michel met aanhang en iedereen bleef eten. Fleurtje was heel erg moe maar heeft er heel gezellig bijgezeten.
En zo was het voor ons toch een fijn lang weekend. Geen toeters en bellen, en in het tempo van ons Fleurtje. En 's avonds zeiden we tegen elkaar, wat is het toch super dat we kunnen genieten van een Fleurtje die lekker zit te smikkelen, die geniet van het spelen met water en die zo lief en mooi met het avondeten aan tafel zit.
Het gaat helemaal nergens over, maar het maakte ons gelukkig!
