Het lijkt erop dat ons snoetje weer de goede kant op gaat. Afgelopen weken zijn toch wel zwaar geweest, voor iedereen. Nog steeds veel onrust, af en toe zelfs gillen of huilen en iedere nacht wakker. Een uurtje, of twee... of een halve nacht.
Heel langzaam neemt nu de onrust wat af en vannacht heeft ze zelfs doorgeslapen. Ga zo door, Fleuremeisje!
Wat wel heel leuk is, is dat Fleur zelf aangeeft dat ze naar haar snoezelkamer wil. Ze "neemt" ons dan mee en blijft voor haar snoezelbedje staan. Eenmaal erop, nestelt ze zich lekker in de warme matras. Als dan zowel papa als mama erbij komen liggen, is ze helemaal tevreden. (wij vinden dit trouwens helemaal geen straf hoor, het is zo'n fijn kamertje...)
Van het mooie weer hebben we ook enorm genoten. Iedere dag na schooltje even een rondje om met de rolstoel. Ja, we zijn aan het ding gewend en het rijdt super! Zo licht en wendbaar, wat een verschil met de kinderwagen, zeg.
Onderweg hebben we natuurlijk veel bekijks, onze prinses zit er dan ook in alsof ze Maxima zelf is... prachtig, zo rechtop en trots!
Ook is Fleur weer begonnen met ponyrijden. Vorige week voor het eerst. Loes (van de manege) komt speciaal voor Fleurtje daarheen, wat een lieverd, he?
Volgens opa en oma, was het alsof ze nooit gestopt was met rijden. Ze zat er zo zelfverzekerd en kaarsrecht op. En dat na zo'n lange winterstop. Van haar snoetje was af te lezen dat ze genoot, prachtig he?! Gisteren is ze voor de 2e keer geweest, en kreeg Berdientje extra veel aaitjes.
Ik ga gauw weer eens mee!
Afgelopen zondag zijn we naar de dierentuin geweest.
's Morgens was Fleur niet echt in goede doen, maar we hebben het toch gegokt. We zijn tenslotte zo weer thuis, mocht het niet goed gaan.
Toen we naar de ingang liepen kwam er een grote grijns op haar snoet, dit vond ze toch wel erg leuk! We hebben heerlijk rondgelopen, in het zonnetje. Fleur had veel belangstelling voor alles wat er om haar heen gebeurde. Bij de geiten ( ja ja, de olifanten en tijgers boeien haar niet zo...) vond ze het helemaal leuk. Al die kindjes die daar liepen en de geitjes die bij haar kwamen kijken, dat vond ze wel wat.
Verder nog op ons gemak op het terras gezeten en met papa onder de waterboog door gelopen.
Het was een middagje om door een ringetje te halen, wat een genot. Die snoet blijft ons verbazen, wie had dit 's morgens kunnen bedenken? Wij niet...! We zijn weer apetrots op ons meisje.
Volgende week staat er weer een 24-uurs ecg, van het hartje, op het programma. Kijken of dat deze keer ook weer goed verloopt. Ben benieuwd of er iets veranderd is, maar dat horen we dan pas over 3 weken.
Tot die tijd hoop ik dat ons snoetje zich meer kan ontspannen en lekker kan slapen.
