Weer beter!

Donderdagmiddag even bij de huisarts geweest. Fleur kreeg nog hogere koorts.
Advies was om toch ook overdag Paracetamol te geven, ze zat toch wel heel erg onder de waterpokken...er waren er ook een aantal flink ontstoken. Tot vrijdagmiddag echt heel ziekjes geweest en toen begon ze gelukkig op te knappen. Lekker vaak in bad en ingesmeerd, ze kon er inmiddels wel om lachen.

Zaterdag zijn Michel en ik samen even naar de Rett familiedag gegaan. Fleur was nog te moe en bovendien zullen veel ouders het niet fijn gevonden hebben, dat daar zo'n krentenbolletje rondliep...
Het was wel een teleurstelling, ook voor opa en oma. Die hadden ook dit jaar graag met Fleurtje willen pronken. (net als wij, hoor!)
Voor mij voelde het alsof ik maar met één been gekomen was, ik miste Fleur wel tussen al die lieve Rett-meisjes. Maar het was erg fijn om weer zoveel andere ouders te spreken en we hebben dit jaar ook ouders gesproken die we nog niet kenden. Erg leuk!

Fleur is vanmorgen voor het eerst weer naar schooltje gegaan. Ze is 10 dagen thuis geweest en dat was  best genieten. Ze is zo lief en makkelijk geweest, ondanks dat ze zich soms zo rot voelde.
Het waren 10 dagen van knuffelen en knuffelen en vooral op schoot zitten. Heerlijk, hoor!

Maar het is nu ook heerlijk om even alleen te genieten van een heerlijke kop koffie, de krant en de broodjes die taxi-opa voor me heeft meegenomen, toen hij Fleur ophaalde.
Dank je wel, papsie!

Zieker

Van onze vrolijke Fleur is inmiddels niets meer over. Ze zit nu van top tot teen onder de pokkies.

Maandag had ze al iets koorts, dat hoort erbij. De nacht van dinsdag op woensdag was verschrikkelijk.
Ze sliep zoals iedere week bij opa en oma, maar had zo'n jeuk. Pas om 02.00 uur 's nachts viel ze in slaap, om daarna ieder uur weer wakker te worden. Arme Fleur ze had het zo zwaar en arme oma, je bent lief hoor!
Maar sinds gistermiddag is ze echt heel ziek. Als een vogeltje ligt ze tegen je aan. Koorts boven de 39C en zo zielig.
Vanmorgen nog steeds 39,3C koorts en inmiddels ook een nare "rochel" op haar borstje. Dus net voor de zekerheid de doktersassistente maar even gebeld.
Vanmiddag moeten we toch maar langskomen...

Spikkeltje

Nee, nee, het zijn geen jeugdpuistjes, geen muggenbulten, maar....waterpokken....

Onze prinses loopt er mooi gespikkeld bij. Afgelopen vrijdag kwam er één bultje op haar schouder, inmiddels zijn er al vele, vele pokkies bij gekomen. Waar komen ze vandaan, zeg!?
En juist nu...nu het echt niet uitkomt. Zaterdag a.s hebben we namelijk een feestdag met 67 andere Rett gezinnen. Het programma ziet er veelbelovend uit, maar misschien kan het voor ons niet doorgaan...Ik heb me laten vertellen dat pas als alle pokjes uitgedroogd zijn, dit niet meer besmettelijk is voor anderen...Duimen, maar!

Maar eerst gisteren heerlijk samen op de bank geknuffeld. Lekker ontbeten, tv gekeken en toch maar een boodschapje gedaan.
Fleur was wel ietsje hangerig maar toch vrolijk. Ze vond het heerlijk om even in de auto een rondje te rijden en daarna een blokje om te lopen.
Later op de middag kreeg ze wat koorts en moest ze even huilen...De pokkies kwamen nu in grote getalen aan...en nu gaan ze nog jeuken ook!
Inmiddels is moeders aan de gang met een zemelenbad (wel de zemelen in een dichtgebonden washand/pantykous doen, anders geeft het zo'n troep ;-)
en verkoelende smeersels.

Fleur vind het heerlijk en laat het allemaal over haar heen komen.
Ze is vrolijk en lief, eet en drinkt prima, maar wil niet meer zo graag in de spiegel kijken.
En ze is nog wel zo mooi...ons spikkeltje!