Hoi Fleur,
Afgelopen zaterdag kwam Sinterklaas aan in Tiel.
Het is een jarenlange traditie dat we dit dan ook vieren bij opa en oma. Vroeger ook met mijn broer en zijn gezin. Nu alleen met opa en oma, de neefjes zijn inmiddels veel te groot..
Helaas was het weer slecht en de timing voor jou niet goed. Omdat je de laatste tijd vaak onrustig bent en weinig kunt hebben, besloten we niet te gaan kijken bij de aankomst van de Pakjesboot.
Het zou daar veel te druk voor je zijn.
Wel waren er al kadootjes gebracht door Snelle Piet en ook een heleboel lekkers.
Hoe doen ze dat toch zo vlug, he? Snap jij dat, Fleur?
We hebben warme chocomel gemaakt en heerlijk genoten van de speculaas,amandelstaaf en pepernoten.
Iedereen kreeg wat leuks en er waren gedichten. Je vond het grappig dat papa zijn gedicht moest voorlezen.
En er waren een heleboel pakjes voor jou bij en ook een heel lief gedichtje.
Je kreeg voorleesboeken en knuffeltjes. Een luister-cd met sprookjes en een houten boekje.
Maar het maakte jou niet zoveel uit. Je had geen interesse meer om de kadootjes uit te pakken en riep om Noo-Noo. Je wilde dus de dvd van de Teletubbies zien!!
Kleine grapjas, dit is een Sinterklaasfeest, hoor. Haha, niets is zo veranderlijk als ons Fleurtje.
Vorig jaar genoot je van de pakjes en hele gebeuren en nu...
Maar we hebben het gezellig gehad en toen we na het eten naar huis gingen, liep jij onze auto voorbij. Papa zat al achter het stuur, maar jij had oma en mama aan een hand en daar ging je.
Met grote stappen de straat uit. En koud dat het was!
Het was om te lachen, we zijn in het donker naar huis gelopen. Samen met oma.
Je was binnen de korste keren thuis. Wat liep je goed en vooral hard, zeg!
En papa, die reed in z'n uppie de auto terug. Zielig, he?
Het was een gekke, maar gezellige Sinterklaas.
Wat ben je toch een lief en bijzonder meisje, Fleur!!
